Jon Anderson
 Jon Anderson (2011) | |
| Imię i nazwisko | John Roy Anderson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Aktywność | od 1968 |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Jon Anderson, właśc. John Roy Anderson (ur. 25 października 1944 w Accrington w Lancashire[1]) – brytyjski autor tekstów, wokalista i multiinstrumentalista, znany przede wszystkim z występów w zespole rocka progresywnego Yes, którego był członkiem w latach 1968–1980 i 1983-2004[2]. W latach 1979–1991 współtworzył również formację Jon and Vangelis[3]. Od 1976 roku prowadzi także solową działalność artystyczną. Gościnnie udzielał się na płytach takich wykonawców i zespołów, jak między innymi King Crimson, Mike Oldfield, Tangerine Dream, Toto, Kitaro, Peter Machajdík, Bela Fleck. Anderson dysponuje naturalnym wysokim głosem męskim, altotenorem[4].
Życiorys
Urodził się w rodzinie Alberta i Kathleen Andersonów. Ojciec pochodził z Glasgow, służył najpierw jako oficer rozrywkowy w armii brytyjskiej, później pracował jako sprzedawca; zaś matka, o irlandzko-francuskich korzeniach, pracowała w przędzalni bawełny. Rodzice Andersona uprawiali taniec towarzyski, zdobywając liczne nagrody i zostając mistrzami hrabstwa. Jon ma dwóch braci, Tony’ego i Stuarta oraz siostrę Joy. Uczęszczał do St. John’s School, gdzie rozpoczął karierę muzyczną, grając na tarce w Little John’s Skiffle Group. W wieku piętnastu lat musiał opuścić szkołę po tym, jak zachorował ojciec. By wspomóc rodzinę podjął wtedy pracę na farmie jako kierowca ciężarówki i mleczarz[5]. Jako fan piłki nożnej próbował rozpocząć karierę w miejscowym klubie Accrington Stanley FC, ale z powodu słabych warunków fizycznych nie został przyjęty. Za to przez rok był maskotką zespołu[4].
Anderson został muzykiem, idąc w ślady brata, Tony’ego, który był członkiem lokalnej grupy Warriors. Po tym, jak jeden z wokalistów wspierających opuścił grupę, John zajął jego miejsce. Grupa wykonywała głównie covery, występując przez rok w klubach w Lancashire, a także w Niemczech. Wokal Andersona można usłyszeć na pierwszych dwóch nagranych piosenkach zespołu, You Came Along i Don’t Make Me Blue (1965). Po rozpadzie zespołu Anderson został w Niemczech, dołączając do grupy Party. Wrócił do Londynu w marcu 1968. Poznał wtedy Jacka Barrie, właściciela klubu La Chasse w Soho, zaprzyjaźnionego z byłymi członkami Warriors, który zatrudnił Andersona w klubie. Nagrał w tym czasie kilka utworów demo dla Paula Kordy, producenta EMI. Na krótko wyjechał do Holandii, dołączając do zespołu Les Crunches, ale wrócił, dowiedziawszy się o wydaniu niektórych z nagranych przez niego piosenek na singlach przez Parlophone. Pierwszy singiel, cover grupy The Association Never My Love wydany w marcu 1968 pod pseudonimem Hans Christian, został pozytywnie przyjęty przez recenzentów „New Musical Express” i „Melody Maker”. W maju 1968 Barrie przedstawił Andersona Chrisowi Squire, basiście londyńskiego zespołu Mabel Greer’s Toyshop. Wkrótce muzycy razem opracowali Sweetness, piosenkę nagraną później na pierwszym albumie Yes. Anderson został wtedy głównym wokalistą na niektórych koncertach Mabel Greer. Równocześnie podjęto rozmowy o utworzeniu nowego zespołu. W czerwcu 1968 Anderson i Squire zatrudnili perkusistę Billa Bruforda, a Anderson wynajął na próby kawiarnię The Lucky Horseshoe w Soho. Miesiąc później powstał zespół Yes[1].
Życie prywatne
W latach 1969–1995 był żonaty z Jennifer Baker, para ma troje dzieci: Deborah (ur. 1970), Damiona (ur. 1972) i Jade (ur. 1980). W 1997 poślubił Amerykankę Jane Luttenberger, mieszkają w San Luis Obispo w Kalifornii[6]. W 2009 Anderson przyjął obywatelstwo amerykańskie[7].
Dyskografia
Albumy grupy Yes
Albumy solowe
| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [8] | UK [9] | NLD [10] | |||||||||||||||||
| Olias of Sunhillow |
| 47 | 8 | – | |||||||||||||||
| Song of Seven |
| 143 | 38 | – | |||||||||||||||
| Animation |
| 176 | 43 | 3 | |||||||||||||||
| 3 Ships |
| 166 | – | 66 | |||||||||||||||
| In the City of Angels |
| – | – | 33 | |||||||||||||||
| Deseo |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Change We Must |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Angels Embrace |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Toltec |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Lost Tapes of Opio |
| – | – | – | |||||||||||||||
| The Promise Ring |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Earth Mother Earth |
| – | – | – | |||||||||||||||
| The More You Know |
| – | – | – | |||||||||||||||
| Survival & Other Stories |
| – | – | – | |||||||||||||||
| „–” oznacza, że album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Albumy zespołu Jon and Vangelis
- Short Stories (1980)
- The Friends of Mr Cairo (1981)
- Private Collection (1983)
- The Best of Jon and Vangelis (1984)
- Page of Life (1991)
Przypisy
- ↑ a b Gary Hill: Jon Anderson Biography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-11-09].
- ↑ Bruce Eder: Yes Biography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-06-25].
- ↑ Rovi Staff: Jon and Vangelis Biography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-11-09].
- ↑ a b Mark Blake: Jon Anderson: There’s No Point Pretending That I’m Mates With Yes (ang.). loudersound.com, 2016-09-01. [dostęp 2021-04-23].
- ↑ Jon Anderson (ang.). discogs.com. [dostęp 2021-04-23].
- ↑ Jon Anderson w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Darryl Smyers: Jon Anderson on Obama, Radiohead and Yes (ang.). dallasobserver.com, 2012-02-28. [dostęp 2021-04-23].
- ↑ Jon Anderson Billboard Chart History (ang.). billboard.com. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-15)].
- ↑ Jon Anderson UK Chart History (ang.). officialcharts.com. [dostęp 2016-11-09].
- ↑ Jon Anderson Dutch Albums Chart (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2016-11-09].
Bibliografia
- Hedges, Dan (1982). Yes: An Authorized Biography. Sidgwick & Jackson. ISBN 978-0-283-98751-9.
- Morse, Tim (1996). Yesstories: „Yes” in Their Own Words. St Martin’s Press. ISBN 978-0-312-14453-1.
- Welch, Chris (2008). Close to the Edge – The Story of Yes. Omnibus Press. ISBN 978-1-84772-132-7.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Clausgroi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Photo of Jon Anderson taken by me at Citibank Hall, São Paulo, Brasil, on 13 December 2011.