Jonas Cohn
Jonas Cohn (ur. 2 grudnia 1869 w Görlitz, zm. 12 stycznia 1947 w Birmingham, Anglia) – filozof i pedagog niemiecki, przedstawiciel neokantowskiej szkoły badeńskiej, profesor we Fryburgu Bryzgowijskim.
Poglądy
Uważał, że estetyka jest krytyczną nauką o wartościach, psychologia zaś – jedynie nauką pomocniczą estetyki. Wartość estetyczna posiada charakter roszczenia, tzn. chce stać się powszechnie ważna. Piękno występuje tam, gdzie wrażenie otwiera się całkiem na formę.
Logika i teoria poznania nie mogą bazować na psychologii. Podstawowe założenia poznania są zależne od wartości i celów. Zasada immanencji oznacza, że wszystko to, co ma zostać poznane, musi podlegać warunkom form poznania. Przy czym nie chodzi tutaj o psychologiczne, indywidualne Ja, lecz o czysty podmiot poznania, o idealne Ja, które jest normą i celem poznania. Pragnie podnieść do stanowiska Ja ponadindywidualnego, które nigdy nie może być czystym obiektem, lecz zostaje założone jako jedność form wszystkiego poznającego. Cel poznania jest zawsze powiązaniem; czysty cel poznania jest powiązaniem sądu.
Dzieła wybrane
- Allgemeine Ästhetik (1901)
- Untersuchungen über die Grundfragen der Logik (1908)
- Theorie der Dialektik (1923)
- Wertwissenschaft (1932)
Zobacz też
- ISNI: 0000 0001 0883 2985
- VIAF: 29575945
- LCCN: n83063515
- GND: 118669664
- BnF: 121742388
- SUDOC: 030296633
- NKC: xx0140090
- NTA: 071618953
- BIBSYS: 90939261
- Open Library: OL626810A
- PLWABN: 9810569530505606
- NUKAT: n2006110663
- J9U: 987007524956905171, 987007500868605171, 987007259958905171
- CANTIC: a10066986
- CONOR: 232855395
- ΕΒΕ: 157050
- WorldCat: lccn-n83063515