Jonasz (Archangielski)
| Metropolita sarski i podoński | |
| Data i miejsce śmierci | 29 marca 1627 |
|---|---|
| Metropolita sarski i podoński | |
| Okres sprawowania | 1613-1624 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | do 1589 |
| Diakonat | do 1589 |
| Prezbiterat | do 1589 |
| Chirotonia biskupia | 1613 |
| Data konsekracji | 1613 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
Jonasz, nazwisko świeckie Archangielski (zm. 29 marca 1627 w Wołogdzie) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1589 wzmiankowany jako przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Perejasławiu Zaleskim. Uczestniczył w soborze w Moskwie, na którym ogłoszono powstanie Patriarchatu Moskiewskiego[1].
W 1613 został wyświęcony na biskupa sarskiego i podońskiego i natychmiast podniesiony do godności metropolity[1]. Był locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego między 26 grudnia 1613 a 24 czerwca 1619, wyznaczonym osobiście przez cara Michała Romanowa[2]. Brał udział w elekcji metropolity Filareta na wakujący urząd patriarszy i w jego intronizacji[1].
W 1624 został pozbawiony katedry i suspendowany za samowolę; sobór biskupów negatywnie ocenił jego postępowanie w stosunku do biskupa wołogodzkiego Nektariusza oraz mnichów Dionizego i Arseniusza, autorów poprawionego Trebnika. Metropolita Jonasz samowolnie usunął Nektariusza z katedry wołogodzkiej i doprowadził do jego faktycznego uwięzienia w monasterze św. Cyryla Biełozierskiego. Mnichów natomiast uwięził w klasztorach i nakazał poddać torturom[1].
Od tego czasu żył w monasterze Przemienienia Pańskiego św. Dymitra Priłuckiego w Wołogdzie i tam trzy lata później zmarł. Został pochowany na cmentarzu mnichów[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Иона (Архангельский). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ Andrzej Andrusiewicz, Dzieje wielkiej smuty, Katowice: Śląsk, 1999, s. 367, ISBN 83-7164-070-6, OCLC 177290841.