Jontoforeza

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem jonoforeza. Nie opisano powodu propozycji integracji.

Ten artykuł od 2009-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jontoforeza (terapia jonowa, jonoforeza) – metoda lecznicza, forma elektroterapii polegająca na wprowadzeniu cząstek obdarzonych ładunkiem elektrycznym – jonów – do organizmu przez skórę lub śluzówkę za pomocą odpowiedniego urządzenia emitującego galwaniczny prąd stały. Wykorzystuje się substancje, które ulegają dysocjacji elektrolitycznej, czyli są elektrolitami.

Ilość wprowadzonego leku jest proporcjonalna do natężenia prądu i czasu jego przepływu. Od anody wprowadzane są jony metali, alkaloidy; od strony katody - aniony.

Najczęściej stosowanymi środkami (jonami) są:

• spod anody: acetylocholina, jad pszczeli, histamina, nowokaina, wapń, cynk, lidokaina, adrenalina, streptomycyna, neomycyna;
• spod katody: diklofenak, heparyna, kwas salicylowy, ketoprofen, jod, imidazolina, hydrokortyzon, prednizolon, penicylina

Jontoforeza jest stosowana w leczeniu zwyrodnieniowych i zapalnych schorzeń narządów ruchu, w uszkodzeniach nerwów, w zaburzeniach miejscowego ukrwienia tkanek.