Jordan 194

Jordan 194
Jordan 194 prowadzony przez Eddiego Irvine’a podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 1994
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Jordan
Projektant	Gary Anderson Andrew Green
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu
Zawieszenie przednie	podwójny łącznik poprzeczny
Zawieszenie tylne	podwójny łącznik poprzeczny
Silnik	Hart 1035 3.5 V10
Skrzynia biegów	Jordan, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny
Paliwo	Sasol
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Brazylii 1994
Kierowcy	14. Rubens Barrichello 15. Eddie Irvine 15. Aguri Suzuki 15. Andrea de Cesaris
Używany	1994
Wyścigi	16
Wygrane	0
Pole position	1
Najszybsze okrążenie	0
Jordan 193 Jordan 195

Jordan 194 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Gary'ego Andersona i Andrew Greena na sezon 1994 dla zespołu Jordan Grand Prix. Samochód napędzały jednostki Hart 1035, rozwinięta wersja silników z roku 1993. Samochodem z numerem 14 jeździł Rubens Barrichello, a samochodem z numerem 15 - Eddie Irvine (w jego zastępstwie również Aguri Suzuki i Andrea de Cesaris). Kierowcą testowym był Kelvin Burt. Głównym sponsorem był Sasol, pozostałymi Arisco, rząd Irlandii i mniejsi sponsorzy.

W związku z zakazem używania od sezonu 1994 aktywnego zawieszenia, automatycznych skrzyń biegów czy kontroli trakcji, Jordan zmodyfikował samochód. Użyto półautomatycznej skrzyni biegów i zawieszenia z podwójnymi łącznikami poprzecznymi. Jordan uważał, że uproszczenie przepisów pozwoli na tak udany sezon, jak w 1991 roku. Istotnie, obniżony airbox i opadnięty przedni spojler nawiązywały do konstrukcji Jordana 191.

Sezon rozpoczął się bardzo udanie, od czwartego miejsca Barrichello w Grand Prix Brazylii. W tym samym wyścigu Irvine został uznany za winnego spowodowania kolizji z Josem Verstappenem i Martinem Brundlem i pomimo apelacji zespołu został zawieszony na trzy wyścigi.

Podczas Grand Prix Pacyfiku Irvine'a zastąpił Aguri Suzuki. W tym wyścigu Barrichello zdobył trzecie miejsce, co było pierwszym podium w historii zespołu Jordan Grand Prix. Podczas treningów do Grand Prix San Marino Barrichello miał groźnie wyglądający wypadek, ale nic poważnego mu się nie stało. W Grand Prix Monako zastępujący Irvine'a Andrea de Cesaris zdobył czwarte miejsce. Taką samą pozycję Barrichello zdobył jeszcze w Grand Prix Wielkiej Brytanii, Włoch, Portugalii i Australii. Podczas deszczowych kwalifikacji do Grand Prix Belgii Barrichello zdobył pole position, stając się ówcześnie najmłodszym kierowcą z tym osiągnięciem (rekord ten pobili później Fernando Alonso i Lewis Hamilton). W wyścigu kierowca ten odpadł na skutek błędu podczas dublowania wolniejszego kierowcy.

Dla Irvine'a sezon nie był tak udany, zdobył on zaledwie 6 punktów (Barrichello - 19). Łącznie kierowcy Jordana zdobyli 28 punktów i ukończyli sezon na piątym miejscu w klasyfikacji konstruktorów, za "wielką czwórką" - Williamsem, Benettonem, Ferrari i McLarenem.

Podczas Grand Prix Francji Jordan umieścił na swoim samochodzie napis informujący o wyniku meczu Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej (Ireland 1 Italy 0). Podczas Grand Prix Włoch zespół potwierdził, że w 1995 roku będzie korzystał z silników Peugeot.

Wyniki

Sezon	Zespół	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Pkt.	Msc.
1994	Jordan	Hart	G		BRA	PAC	SMR	MCO	ESP	CND	FRA	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	POR	EUR	JPN	AUS	28	5
				Rubens Barrichello	4	3	NZ	NU	NU	7	NU	4	NU	NU	NU	4	4	12	NU	4
				Eddie Irvine	NU				6	NU	NU	NU	NU	NU	13	NU	7	4	5	NU
				Aguri Suzuki		NU
				Andrea de Cesaris			NU	4

Linki zewnętrzne

• Statystyki modelu
• Wyniki modelu