Jordanowie herbu Trąby

Jordanowie – polski ród szlachecki, herbu Trąby.

Protoplastą rodu był Hanko z Zakliczyna, żupnik wielicki[1]. Jordanowie znaczną pozycję w Małopolsce osiągnęli w XV w., a szczyt ich potęgi przypada na wiek XVI. Byli właścicielami dużych włości na pogórzu karpackim z zamkami w Zakliczynie i Melsztynie. Sięgali po liczne urzędy, m.in. na przełomie XV i XVI w. dzierżyli starostwo spiskie. W XVIII wieku przegranie wieloletniego procesu z Wielopolskimi o ordynację pińczowską po wymarłych Myszkowskich doprowadziło rodzinę Jordanów do ruiny[2].

Znani członkowie rodu:

Przypisy

  1. Urszula Janicka-Krzywda: Kultura ludowa Górali Babiogórskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Wierchy”, 2016, s. 18. ISBN 978-83-62473-68-7.
  2. Jan Janczykowski, Krakowski pałac Stefana Jordana, Rocznik Krakowski, t. LII, 1986, PL ISSN 0080-34-99, s. 61-69.

Bibliografia