Jordi Arrese
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1964 | |||||||||
Wzrost | 175 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny | 1982 | |||||||||
Zakończenie kariery | 1996 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 6 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 23 (4 listopada 1991) | |||||||||
Australian Open | 2R (1990) | |||||||||
Roland Garros | 3R (1985, 1987, 1990, 1993) | |||||||||
Wimbledon | 1R (1991) | |||||||||
US Open | 1R (1990, 1992) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 4 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 62 (14 sierpnia 1995) | |||||||||
Australian Open | 1R (1990) | |||||||||
Roland Garros | 2R (1987, 1995, 1996) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Jordi Arrese i Castañé (ur. 29 sierpnia 1964 w Barcelonie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Barcelony (1992).
Kariera tenisowa
Kariera zawodowa Arrese przypadła na lata 1982–1996.
W listopadzie 1991 roku zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze – 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62. w sierpniu 1995 roku. Wygrał łącznie 6 turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i 4 w grze podwójnej. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią było podłoże ziemne.
W 1986 roku był w półfinale turnieju w Nicei. W 1987 roku w drodze do 3 rundy w wielkoszlemowym French Open wyeliminował czołowego gracza amerykańskiego, Brada Gilberta. W 1988 roku dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu, rok później był w półfinale w Rzymie oraz po raz pierwszy w finale, w Madrycie. W lutym 1989 roku debiutował w reprezentacji w Pucharze Davisa w meczu (zwycięskim) z Meksykiem. Arrese wygrał jeden mecz w grze pojedynczej oraz jeden przegrał.
W 1990 roku Hiszpan wygrał pierwsze turnieje ATP World Tour – w San Remo i Pradze. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Búzios). Trzy dalsze finały – Genua, Hilversum i Ateny – zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.
W sezonie 1992 Arrese odniósł jeden z największych sukcesów w karierze. Dotarł do finału gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. W ostatnim meczu turnieju nie sprostał Szwajcarowi Marcowi Rossetowi przegrywając 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8. W tym samym sezonie wygrał piąty turniej w karierze – w Atenach – oraz dotarł do finału w Hilversum. Po raz drugi i ostatni wystąpił także w reprezentacji w Pucharze Davisa – zdobył punkt w pojedynku o pozostanie w grupie światowej przeciwko Izraelowi.
W 1993 roku Hiszpan ponownie triumfował w Atenach. W kolejnych latach nie odnosił już większych sukcesów w grze pojedynczej, docierając nadal najdalej do ćwierćfinałów i półfinałów turniejów.
Nie zerwał kontaktów z tenisem po zakończeniu kariery, od 2003 roku był kapitanem reprezentacji w Pucharze Davisa. W 2004 roku poprowadził zespół do zdobycia trofeum, ale rok później, po znacznie mniej udanym sezonie (Hiszpanie przegrali w 1 rundzie kolejnej edycji rozgrywek, a dalsze prawo gry w grupie światowej uzyskali dopiero po zwycięskich barażach Włochami) został zwolniony z funkcji kapitana przez krajową federację.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 17 września 1989 | Madryt | Ceglana | Martín Jaite | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 5 sierpnia 1990 | San Remo | Ceglana | Juan Aguilera | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 12 sierpnia 1990 | Praga | Ceglana | Nicklas Kulti | 7:6, 7:6 |
Zwycięzca | 3. | 5 maja 1991 | Madryt | Ceglana | Marcelo Filippini | 6:2, 6:4 |
Finalista | 2. | 23 czerwca 1991 | Genua | Ceglana | Carl-Uwe Steeb | 3:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 28 lipca 1991 | Hilversum | Ceglana | Magnus Gustafsson | 7:5, 6:7(2), 6:2, 1:6, 0:6 |
Finalista | 4. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Sergi Bruguera | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 3 listopada 1991 | Búzios | Ceglana | Jaime Oncins | 1:6, 6:4, 6:0 |
Finalista | 5. | 26 lipca 1992 | Hilversum | Ceglana | Karel Nováček | 2:6, 3:6, 6:2, 5:7 |
Finalista | 6. | 8 sierpnia 1992 | Barcelona | Ceglana | Marc Rosset | 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8 |
Zwycięzca | 5. | 11 października 1992 | Ateny | Ceglana | Sergi Bruguera | 7:5, 3:0 krecz |
Zwycięzca | 6. | 10 października 1993 | Ateny | Ceglana | Alberto Berasategui | 6:4, 3:6, 6:3 |
Gra podwójna (4–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 16 czerwca 1985 | Bolonia | Ceglana | Alberto Tous | Paolo Canè Simone Colombo | 5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 13 lipca 1986 | Bordeaux | Ceglana | David de Miguel | Ronald Agénor Mansur Bahrami | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 13 sierpnia 1989 | Praga | Ceglana | Horst Skoff | Petr Korda Tomáš Šmíd | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 4 sierpnia 1991 | San Marino | Ceglana | Carlos Costa | Christian Miniussi Diego Pérez | 6:3, 3:6, 6:3 |
Finalista | 2. | 29 sierpnia 1993 | Umag | Ceglana | Francisco Roig | Filip Dewulf Tom Vanhoudt | 4:6, 5:7 |
Finalista | 3. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana | Renzo Furlan | Neil Broad Greg Van Emburgh | 4:6, 5:7 |
Finalista | 4. | 18 września 1994 | Bukareszt | Ceglana | José Antonio Conde | Wayne Arthurs Simon Youl | 4:6, 4:6 |
Finalista | 5. | 18 czerwca 1995 | Oporto | Ceglana | Àlex Corretja | Tomás Carbonell Francisco Roig | 3:6, 6:7 |
Finalista | 6. | 6 sierpnia 1995 | Kitzbühel | Ceglana | Wayne Arthurs | Francisco Montana Greg Van Emburgh | 7:6, 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 4. | 13 sierpnia 1995 | San Marino | Ceglana | Andrew Kratzmann | Pablo Albano Federico Mordegan | 7:6, 3:6, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Jordi Arrese Biography and Olympic Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2009)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.