Jordi Savall

Jordi Savall
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jordi Savall i Bernadet

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1941
Hiszpania, Igualada

Instrumenty

viola da gamba

Gatunki

muzyka poważna, muzyka dawna

Zawód

instrumentalista, kompozytor, dyrygent

Wydawnictwo

Alia Vox

Zespoły
Hespèrion XXI, La Capella Reial de Catalunya, Le Concert des Nations
Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Jordi Savall, właśc. Jordi Savall i Bernadet (wymowa katalońska ˈʒɔrði səˈβaʎ i βərnəˈðɛt; ur. 1 sierpnia 1941, Igualada, Hiszpania]]) − hiszpański muzyk i kompozytor, jeden z najwybitniejszych interpretatorów muzyki dawnej, zwłaszcza renesansu i baroku, przedstawiciel autentyzmu w wykonawstwie.

Współtwórca i dyrygent zespołów Hespèrion XXI (początkowo Hespèrion XX), La Capella Reial de Catalunya i Le Concert des Nations. Instrumentalista, grający na violi da gamba.

Życiorys

Rodzinę Savallów poddawano represjom, ponieważ w czasie wojny domowej stanęła po stronie republikańskiej. Jego ojciec, choć ukończył studia, nie mógł pracować w swoim zawodzie. Został przeniesiony do Igualady i pracował tam jako sekretarz w sądzie.

Jordi Savall wyniósł zamiłowanie do muzyki z domu rodzinnego, gdzie dużo się śpiewało, choć całkiem amatorsko. Sam śpiewał także w latach 1947-1955 w chórze w rodzinnej Igualadzie. W latach 1959–1965 kształcił się w konserwatorium muzycznym w Barcelonie, równocześnie współpracując z Ars Musicae Barcelona. Od 1968 kontynuował swoją edukację muzyczną w Schola Cantorum Basiliensis w Szwajcarii, do której przeniosła się cała rodzina Savallów, gdyż w Hiszpanii nie było wówczas warunków, by studiować muzykę dawną, a ponadto nadal trwały represje polityczne względem nich. Przez 10 lat uczył się gry na wiolonczeli, którą zamienił następnie na violę da gamba. Scholę Cantorum w Bazylei ukończył w 1970. W 1974 zastąpił w Bazylei Augusta Wenzingera w roli nauczyciela gry na violi da gamba. W tym samym roku założył razem z Montserrat Figueras, Lorenzo Alpertem oraz Hopkinsonem Smithem zespół Hespèrion XX, który w XXI wieku zmienił nazwę na Hespèrion XXI. W 1987 powołał do życia zespół La Capella Reial de Catalunya, który specjalizuje się w wykonawstwie muzyki powstałej do XVIII wieku. W 1989 założył orkiestrę Le Concert des Nations, która gra głównie muzykę barokową, ale realizuje także nagrania muzyki z okresu klasycyzmu.

W ogromnym dorobku płytowym Savalla znajdują się m.in. interpretacje utworów Johna Dowlanda, Claudia Monteverdiego (w tym nagranie Vespro della Beata Vergine), Marina Marais, Georga Friedricha Händla (Muzyka królewskich ogni sztucznych i Muzyka na wodzie) oraz Jana Sebastiana Bacha (m.in. Kunst der Fuge z zespołem Hesperion XX z 1986).

W roku 2009, w ramach szóstego Festiwalu Misteria Paschalia w Krakowie, Savall zaprezentował swój projekt Jerusalem. Opowieść o Świętym Mieście do tej pory przedstawiana była tylko w Paryżu, Barcelonie i w samej Jerozolimie. Do wykonania krakowskiego muzyk zaprosił artystów różnych wyznań i narodowości, m.in. z Hiszpanii, Francji, Belgii, Grecji, Izraela, Palestyny, Iraku, Azerbejdżanu, Turcji, Maroka, Afganistanu, Armenii i Syrii. Za Jerusalem Savall został uhonorowany tytułem Artysty UNESCO na rzecz Pokoju[1].

W 2006 był nominowany do nagrody Grammy za album Don Quijote de la Mancha – Romances y Músicas[2]. Za nagranie Dinastia Borgia otrzymał Grammy za rok 2010[3]. Jest wielokrotnym laureatem Midem Classical Awards, wśród innych nagród można wymienić Officier de l'Ordre des Arts et Lettres (1988), La Medalla de Oro de las Bellas Artes (1998), Victoire de la Musique (2002), Medalla d'Or parlamentu Katalonii (2003)[2], Legię Honorową (2013)[4], Nagrodę Fundacji Muzycznej Léonie Sonning (2012).

W 2021 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego[5].

Był mężem katalońskiej sopranistki Montserrat Figueras, zmarłej pod koniec roku 2011. Jego dzieci także uprawiają muzykę i często występują razem z ojcem. Córka Arianna jest znaną harfistką, natomiast syn Ferran gra na gitarze i teorbie oraz śpiewa.

Przypisy

  1. Jędrzej Słodkowski: Energia kultury: "Jerusalem" Jordi Savalla. lodz.gazeta.pl, 2011-01-11. [dostęp 2011-02-16]. (pol.).
  2. a b Jordi Savall. conradfestival.pl. [dostęp 2011-02-16]. (pol.).
  3. Klasyczne Grammy rozdane. muzyka.onet.pl, 2011-02-14. [dostęp 2011-02-16]. (pol.).
  4. Jordi Savall, Chevalier de la Légion d’Honneur. Consulat Général de France à Barcelone, 2013-04-23. [dostęp 2019-12-26]. (fr.).
  5. Jordi Savall doktorem honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, Nauka w Polsce [dostęp 2021-11-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jordi Savall 20070116 Fnac 6.jpg
Autor: Georges Seguin (Okki), Licencja: CC BY-SA 3.0
Rencontre avec Jordi Savall organisée par la Fnac des Ternes (Paris, France) pour la sortie de l'album Paradis perdus Christophorus Colombus.
Ordre des Arts et des Lettres Officier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .