José Benlliure y Gil
| ||
![]() Autoportret | ||
Data i miejsce urodzenia | 30 września 1855 El Cabanyal, Walencja | |
Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1937 Walencja | |
Narodowość | hiszpańska | |
Dziedzina sztuki | malarstwo | |
Muzeum artysty | Casa Museo Benlliure w Walencji[1] |
José Benlliure y Gil (ur. 30 września 1855 w El Cabanyal pod Walencją, zm. 5 kwietnia 1937 w Walencji) − hiszpański malarz.
Życiorys
Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych. Ojciec Juan Antonio Benlliure Tomás był malarzem dekoratorem, bracia Mariano Benlliure i Juan Antonio Benlliure byli kolejno rzeźbiarzem i malarzem. Benlliure y Gil urodził się 30 września 1855 w Canyanelar w sąsiedztwie Cabanyal. Uczył się u pijarów, a następnie na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji, uczęszczając do pracowni malarza Francisca Domingo Marquesa. Został wysłany do szkoły hiszpańskiej w Rzymie, będąc stypendystą rządu hiszpańskiego w 1879. Zatrudniany był jako dekorator budynków państwowych. Zyskał sławę dzięki dużym obrazom o tematyce historycznej. W 1880 ożenił się z Marią Ortiz Fullaną, kupił dom w Rzymie, gdzie urodziło się czterech jego synów, m.in. malarz José Benlliure Ortiz[2]. Był swego rodzaju leaderem hiszpańskiej kolonii artystycznej w Rzymie. W 1887 został nagrodzony w Madrycie za swój obraz Widok na Koloseum (hiszp. La visión del Coliseo). Należał do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, Akademii Świętego Łukasza w Rzymie, Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji, Brera w Mediolanie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Zmarł w Walencji 5 kwietnia 1937[3].
Był autorem ilustracji do książek, m.in. "Vida de san Francisco de Asís" P. Torró (66 ilustracji, publikacja w 1926)[4] oraz "La barraca" Vicente Blasco Ibáñeza (52 ilustracje).
Dzieła
Szereg dzieł artysty znajduje się w Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji, którego artysta był dyrektorem w latach 1924-1936[5][6]. Kolekcja 150 dzieł znajduje się w Casa Museo Benlliure w Walencji przy ul. Blanquerias 23[1].
- Widok na Koloseum – XIX wiek, olej na płótnie, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Św. Wincenty Ferreriusz głoszący kazanie na temat sądu ostatecznego
- Karnawał w Rzymie – XIX wiek, olej na płótnie, 59.7 × 92 cm, kolekcja prywatna
- Wycieczka na wyspę San Giorgio Maggiore – XIX wiek, olej na płótnie, 61 × 99.7 cm, kolekcja prywatna
- Hiszpańska zagroda – XIX wiek, olej na płótnie, 22.2 × 32.4 cm, kolekcja prywatna
- Ministranci – XX wiek, olej na płótnie, 108 × 105 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Kardynał rzymski – XX wiek, olej na płótnie, 79 × 66 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Kapłan w szatach liturgicznych – XX wiek, olej na płótnie, 85 × 63 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Wuj Andreu de Rocafort – XX wiek, olej na płótnie, 99 × 68 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Przerwa w marszu – 1876, olej na płótnie, 118 × 168 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji, własność Prado
- María Benlliure Ortiz – ok. 1905, olej na płótnie, 94 × 66 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Wuj José Villar – 1919, olej na płótnie, 79 × 66 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Słuchanie mszy, Rocafort – XX wiek, olej na płótnie, 98 × 148 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Msza w kaplicy – XX wiek, olej na płótnie, 96 × 146 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Łódź Charona – XX wiek, olej na płótnie, 103 × 176 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Ogród autora – XX wiek, olej na płótnie, 49 × 42 cm, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
- Suk – XX wiek, olej na płótnie, 22.3 × 36 cm, Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych w Buenos Aires
- Autoportret – XX wiek, olej na płótnie, Muzeum Sztuk Pięknych w Walencji
Bibliografia
- Vicente Aguilera Cerni Seis maestros de nuestra pintura: Joaquin Agrasot, Jose Benlliure, Benjamin Palencia, Ignacio Pinazo, Juan Bautista Porcar, Joaquin Sorolla, V. Garcia Editores (1981).
Przypisy
- ↑ a b Casa Museo Benlliure (hiszp.). www.jdiezarnal.com. [dostęp 2011-10-22].
- ↑ José Benllliure Gil (1855–1937) (hiszp.). www.jdiezarnal.com. [dostęp 2011-10-22].
- ↑ Daniela Ceccato: Biografía de José Benlliure (hiszp.). www.reportajes.org. [dostęp 2011-10-22].
- ↑ José Benlliure (hiszp.). pjvofm.org. [dostęp 2011-10-22].
- ↑ Directores del Museo (hiszp.). museobellasartesvalencia.gva.es. [dostęp 2011-10-22].
- ↑ José Benlliure Gil (hiszp.). www.cult.gva.es. [dostęp 2011-10-22].
Media użyte na tej stronie
Retrato de María Benlliure Ortiz (1881-1968), que fue hija del pintor José Benlliure y Gil y de María Ortiz Fullana.
La obra representa a un cardenal romano.
La obra representa a un sacerdote revestido para celebrar la Eucaristía.
Autorretrato del pintor español José Benlliure Gil (1855-1937).
La obra representa el jardín del pintor español José Benlliure Gil (1855-1937).
La obra representa a Caronte, el barquero del dios Hades, transportando en su barca a las almas desde el mundo de los vivos a la Laguna Estigia.
La obra representa a unos jóvenes monaguillos en el interior de una sacristía y vestidos con la indumentaria propia de su condición.
Villar del Arzobispo (hacia 1919). A sus pies una bota de vino y una jarra de loza de Villar del Arzobispo.