José Madrazo

José de Madrazo
Ilustracja
Autoportret, ok. 1840, Muzeum Prado
Data i miejsce urodzenia22 kwietnia 1781
Madryt
Data i miejsce śmierci8 maja 1859
Madryt
Narodowośćhiszpańska
Dziedzina sztukimalarstwo, portret
Epokaneoklasycyzm, barok

José de Madrazo y Agudo (ur. 22 kwietnia 1781 w Madrycie, zm. 8 maja 1859 tamże) − hiszpański malarz neoklasyczny[1] i barokowy.

Ojciec artystów Federica, Pedra i Luisa Madrazo oraz dziadek Raimunda i Ricarda Madrazo.

Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda pod okiem Gregorio Ferro, który wprowadził go do technik malarskich Antona Raphaela Mengsa. Od 1803 r. studiował w Paryżu, gdzie zgłębił techniki neoklasyczne i zaprzyjaźnił się z francuskim malarzem Dominiquiem Ingresem[2].

Otrzymał stypendium na wyjazd do Rzymu, gdzie uzupełnił swoją artystyczną edukację. Uznanie zyskał jego czysto neoklasyczny obraz La muerte de Viriato[1] namalowany w czasie, kiedy studiował w Akademii Świętego Łukasza.

W czasie wojny niepodległościowej przeciwko Bonaparte Madrazo opowiedział się przeciwko zwierzchnictwu Józefa Bonaparte w Hiszpanii. Razem z innym hiszpańskimi artystami przebywającymi w Rzymie został aresztowany i osadzony w więzieniu Castillo Sant'Angelo, a następnie w ambasadzie Hiszpanii. W areszcie poznał królów Hiszpanii Karola IV i Marię Ludwikę, którzy w tym czasie byli więźniami cesarza[2].

2 września 1809 r. ożenił się z Izabelą Kuntz Valentini, córką polskiego malarza Tadeusza Kuntze.

W 1813 r. został mianowany nadwornym malarzem Karola IV. W 1823 r. został dyrektorem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda, a następnie kierował Muzeum Prado[2].

Dzieła

Malował obrazy o tematyce religijnej i historycznej, razem z José Aparicio zainicjował nurt historyczno-patriotyczny. Ostatecznie porzucił tematykę historyczną interesując się romantyzmem.

  • Jesús en casa de Anás (1803)
  • Jesús ante el Sumo Sacerdote (1805)
  • La muerte de Viriato (1814, Muzeum Prado)
  • La muerte de Lucrecia
  • El Amor Divino y el Amor Profano (1813, Muzeum Prado)
  • La aurora (1819)
  • El crepúsculo (1819)
  • Retrato de Fernando VII, a caballo (1821)
  • Sagrada Familia (1839)
  • Autorretrato (hacia 1840)
  • Tomás Cortina, consultor general de la Casa Real y Patrimonio (1851, Muzeum w Jaén)

Galeria

Śmierć Wiriatusa, 1814
Portret Marii Sandalia de Acebal y Arratia, 1820
Jezus w domu Annasza, 1803
Obrazy pędzla José Madrazo

Przypisy

  1. ↑ a b Ana María Preckler: Historia Del Arte Universal De Los Siglos XIX y XX, Tom I. Madryt: Editorial Complutense, 2003, s. 107. ISBN 84-7491-705-0.
  2. ↑ a b c María Eálo de Sá: José de Madrazo: Primer Pintor Neoclásico de España: En Su Bicentenario 1781-1981. Ayuntamiento de Santander, 1981.

Media użyte na tej stronie

Jesús en casa de Anás Museo del Prado José de Madrazo.jpg
El lienzo muestra a Jesucristo en el momento en que compareció ante el sumo sacerdote Anás en la casa de este último.
Madrazo Viriatus HighRes.jpg
El lienzo, considerado la obra maestra del pintor español José Madrazo, representa la muerte de Viriato, caudillo de los lusitanos y asesinado a traición en el año 139 a. C. por varios de sus hombres y posiblemente con la aprobación o participación en el crimen de los romanos, que luchaban contra el caudillo.
Autorretrato (José de Madrazo).jpg
"Selfportrait", José de Madrazo, Prado Museum, Madrid, Spain.