José Miaja

José Miaja

José Menanto Miaja

generał
Data i miejsce urodzenia	20 kwietnia 1878 Oviedo
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1958 Meksyk
Przebieg służby
Lata służby	1898–1939
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Hiszpanii Republikańska Armia Ludowa
Stanowiska	dowódca Frontu Centralnego[1]
Główne wojny i bitwy	wojna o Rif, hiszpańska wojna domowa bitwa o Madryt bitwa nad Jaramą bitwa pod Brunete bitwa pod Guadalajarą
Odznaczenia

José Miaja (ur. 20 kwietnia 1878 w Oviedo, zm. 14 stycznia 1958 w Meksyku) – hiszpański generał, minister wojny Republiki Hiszpańskiej (1936), przewodniczący Komitetu Obrony Madrytu (1936), dowódca Frontu Centralnego (1937) w czasie hiszpańskiej wojny domowej^[2].

Życiorys

Był absolwentem Akademii Piechoty w Toledo, do której wstąpił w 1896. Uczestniczył w wojnach w Maroku (1900) i z Republiką Rifu (1920-1927). W 1932 otrzymał stopień generała a w 1935 stanowisko ministra wojny II Republiki Hiszpańskiej. W czasie puczu zorganizowanego przez gen. Francisco Franco stanął po stronie republikańskiej, w listopadzie 1936 został przewodniczącym Madryckiej Rady Wojskowej. Dowodził w wielu bitwach, m.in. obronie Madrytu^[3].

W 1937 został dowódcą Frontu Centralnego. W 1939 razem z płk Segismundo Casado zorganizował antyrządowy pucz, po którym oddał frankistowskim rebeliantom bez walki strefę centralno-południową wraz z Madrytem, chroniąc się w Oranie^[4]. Po zwycięstwie sił frankistowskich opuścił Gandię udając się na wygnanie najpierw do Algierii i Francji a następnie do Meksyku gdzie zmarł w 1958^[2].

Ordery i odznaczenia

• Order Laurów Madrytu I klasy
• Kawaler Orderu św. Hermenegilda

Przypisy

Bibliografia

• Mała encyklopedia wojskowa, MON Warszawa 1970, t.2