José Toribio Medina
Jose Toribio Medina Zavala (ur. 21 października 1852, zm. 11 grudnia 1930), chilijski historyk, pisarz, dyplomata i bibliograf, w 1891 burmistrz Santiago, stracił urząd po samobójstwie prezydenta Jose Manuela Balmacedy, którego poparł w wojnie domowej, po czym udał się na emigrację (1891-1895). Medina był autorem prac z dziejów Ameryki Łacińskiej oraz bibliografii Biblioteca Hispanoamericana 1493-1810 (7 tomów, 1989-1907).[1]
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000 0001 1885 0001
- VIAF: 26820
- LCCN: n50009972
- GND: 118839152
- LIBRIS: tr58d3kc47nnwkf
- BnF: 12034483n
- SUDOC: 028526260
- NLA: 36590116
- NKC: jx20050608005
- BNE: XX982888
- NTA: 074946803
- CiNii: DA05012583
- Open Library: OL128514A
- NLP: 9810548671405606
- NLI: 000091327
- PTBNP: 153891
- CANTIC: a1012262x
- BNA: 000046771
- CONOR: 102787683
- BNC: 000034841
- WorldCat: lccn-n50009972
Media użyte na tej stronie
José Toribio Medina.jpeg
José Toribio Medina Zavala ( * Santiago, Chile, 21 de octubre de 1852 – † 11 de diciembre de 1930) fue un bibliógrafo e historiador chileno, el mayor recolector de fuentes para el estudio de la historia de su país.
José Toribio Medina Zavala ( * Santiago, Chile, 21 de octubre de 1852 – † 11 de diciembre de 1930) fue un bibliógrafo e historiador chileno, el mayor recolector de fuentes para el estudio de la historia de su país.