Josef Blösche
 Josef Blösche, 1943 | |
 SS-Rottenführer | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 lipca 1969 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Josef Blösche (ur. 5 lutego 1912 we Frýdlancie, zm. 29 lipca 1969 w Lipsku) – niemiecki zbrodniarz wojenny, służący w SS w stopniu Rottenführera[1].
Życiorys
Był Niemcem sudeckim, członkiem NSDAP. Od połowy grudnia 1939 r. służył w policji granicznej, automatycznie zostając pracownikiem Gestapo.
W 1941 roku rozpoczął służbę w SD w getcie warszawskim, gdzie odpowiadał za utrzymanie porządku na drewnianej kładce[1] (przeprowadzonej nad ulicą Chłodną wzdłuż Żelaznej), łączącej tzw. duże i małe getto. Szybko zasłynął z okrucieństwa – potrafił zastrzelić kogoś tylko dlatego, że ten odważył się spojrzeć mu w twarz. Często również uczestniczył w gwałtach na kobietach[1], a zgwałcone kobiety zabijał[2]. Okrucieństwu zawdzięczał przydomek, jakim określali go mieszkańcy getta – Frankenstein[1][2]. Za poświęcenie w stłumieniu powstania w getcie warszawskim otrzymał Krzyż Żelazny II klasy[3].
We wrześniu 1943 r. został ranny w Warszawie. Brał też udział w stłumieniu powstania warszawskiego[3] – udało mu się zbiec z obleganego przez powstańców gmachu policji. Następnie uczestniczył w walce z partyzantką na Słowacji.
W kwietniu 1945 r. podjął nieudaną próbę ucieczki na Zachód. Rosjanie, po schwytaniu, wywieźli go do ZSRR, a w 1946 r. wydali Czechosłowacji. Pracował w kopalni, gdzie kilka dni po przybyciu uległ ciężkiemu wypadkowi i jako niezdolny do pracy został zwolniony[4].
Po zwolnieniu z pracy w kopalni Josef Blösche ukrywał się w Turyngii w NRD[1], mieszkając wraz z wysiedloną wcześniej matką, współpracował ze Stasi. Zatrzymany 11 stycznia 1967 r., po wystosowaniu przez zachodnioniemiecką prokuraturę wniosku o ekstradycję[4], natychmiast przyznał się do udziału w dwóch egzekucjach. W czasie procesu przyznał, że podczas jednej z egzekucji na podwórku jednego z budynków zamordowano ok. 600 osób. Wyliczył to na podstawie kilkunastometrowej i do jego ramion wysokiej sterty ciał zabitych. W tej jednej egzekucji zabił około 75 osób.
W kwietniu 1969 r., na procesie w Erfurcie, Blösche został uznany winnym zbrodni wojennych, m.in. udziału w deportacji ponad 300 000 Żydów, zastrzeleniu co najmniej 2000 osób[4] w tym udziału w egzekucji ponad 1000 Żydów na dziedzińcu kompleksu budynków 19 kwietnia 1943[3]. Sąd wymierzył mu karę śmierci, która została wykonana[1].
Odniesienia w kulturze
W 2003 roku Heribert Schwan i Helgard Heindrichs opublikowali książkę o Josefie Blöschem, Der SS-Mann – Josef Blösche – Leben und Sterben eines Mörders (Monachium, 2003). Ponadto Schwan, w tym samym roku i pod tym samym tytułem, zrealizował film dokumentalny przedstawiający sylwetkę Blöschego[4]. Jego przydomek, Frankenstein, jest również wspomniany w filmie Ulica Graniczna z 1948 roku.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Josef Blösche (1912–1969). jewishvirtuallibrary.org. [dostęp 2017-05-06]. (ang.).
- ↑ a b Cezary Gmyz: Seksualne niewolnice III Rzeszy. wprost.pl, 2007-04-22. [dostęp 2017-05-06].
- ↑ a b c A famous Holocaust Photo. deathcamps.org, 2006-07-06. [dostęp 2017-05-06]. (ang.).
- ↑ a b c d Heribert Schwan: Der SS-Mann. Josef Blösche – Leben und Sterben eines Mörders. heribert-schwan.de. [dostęp 2017-05-06]. (niem.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the enlisted rank “SS-Rottenfuehrer” until 1945.
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).