Josef Dietrich

Josef Dietrich
Sepp
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J27366 / CC-BY-SA 3.0

Josef „Sepp” Dietrich (1944) (w mundurze SS-Oberstgruppenführera)
Oberstgruppenführer und Generaloberst der Waffen-SS Oberstgruppenführer und Generaloberst der Waffen-SS
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1892
Hawangen

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1966
Ludwigsburg

Przebieg służby
Lata służby

1911−1919
1928−1945

Siły zbrojne

Kaiserstandarte.svg Armia Cesarstwa Niemieckiego
Flag of Weimar Republic (war).svg Reichswehra
SS Waffen-SS

Stanowiska

dowódca:
1 Dywizji Pancernej SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”
5 Armii Pancernej
6 Armii Pancernej SS

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu, mieczami i brylantami Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Medal upamiętniający 9 listopada 1923 (III Rzesza) Cavaliere di gran Croce Regno SSML BAR.svg Cavaliere di gran croce OMS BAR.svg Cavaliere di Gran Croce OCI Kingdom BAR.svg Ro1ocr.gif AUT KuK Kriegsbande BAR.svg

Josef „Sepp” Dietrich (ur. 28 maja 1892 w Hawangen, zm. 21 kwietnia 1966 w Ludwigsburgu) – SS-Oberstgruppenführer i generał pułkownik Waffen-SS, zbrodniarz wojenny.

Życiorys

Dietrich w młodości pracował w hotelach i gospodach, po wojnie twierdził, że w tym czasie pracował także jako rzeźnik, co jednak nie jest prawdą.

W 1911 wstąpił do Armii Cesarstwa Niemieckiego i otrzymał przydział do 4 pułku artylerii. W czasie I wojny światowej służył w artylerii, potem w piechocie, by na koniec przenieść się do broni pancernej. W czasie wojny osiągnął stopień feldfebela i został odznaczony Krzyżem Żelaznym za odwagę. W marcu 1919 opuścił szeregi armii, potem pracował krótko jako sierżant policji bawarskiej, a następnie był pracownikiem poczty.

Po zakończeniu działań wojennych służył we Freikorpsie „Oberland”. W 1923, będąc już członkiem ruchu nazistowskiego, wziął udział w nieudanym puczu monachijskim.

W 1928 Dietrich ponownie wstąpił do NSDAP (nr w NSDAP – 89105) i szybko zwrócił na siebie uwagę Adolfa Hitlera, który jeszcze w tym samym roku powierzył mu dowództwo swojej straży przybocznej, a od grudnia 1931 przejął od Juliusa Schrecka odpowiedzialność za bezpieczeństwo Hitlera. W szeregach SS (nr w SS – 1177) Dietrich zrobił błyskawiczną karierę. Służbę rozpoczął w stopniu SS-Sturmbannführera, ale już w 1929 został dowódcą SS-Brigade „Bayern” w stopniu SS-Standartenführera, a rok potem – dowódcą SS-Gruppe „Süd” w stopniu SS-Oberführera. W 1932 otrzymał z kolei dowództwo SS-Gruppe „Nord”. Jednocześnie piął się po stopniach kariery politycznej, zostając w 1930 z ramienia NSDAP posłem do Reichstagu z Dolnej Bawarii. W 1933 został awansowany do stopnia SS-Gruppenführera (z pominięciem stopnia SS-Brigadeführera). Po dojściu nazistów do władzy Dietrich został członkiem pruskiej Rady Państwa.

W marcu 1933 Dietrich utworzył nowy 120-osobowy oddział przeznaczony do ochrony wodza nazistów, nazwany SS-Stabswache Adolf Hitler, którego został dowódcą. W listopadzie 1933 formacja ta, licząca już 835 osób, została przemianowana na „Leibstandarte Adolf Hitler”, a potem przeformowana kolejno w: pułk zmotoryzowany, brygadę i dywizję pancerną, zachowując niemal do samego końca II wojny światowej charakter jednostki elitarnej.

30 czerwca 1934 Dietrich uczestniczył w nocy długich noży jako dowódca oddziału egzekucyjnego, który zamordował większość przywódców SA. W nagrodę, już 4 lipca 1934, został awansowany do stopnia SS-Obergruppenführera.

Jako dowódca „Leibstandarte Adolf Hitler”, Dietrich uczestniczył w kolejnych kampaniach II wojny światowej, m.in. w 1939 w Polsce, w 1940 we Francji, w 1941 na Bałkanach, a w latach 1942-1943 na froncie wschodnim. W walkach tych, zwłaszcza na froncie wschodnim, Leibstandarte Adolf Hitler dopuściła się licznych zbrodni wojennych.

W sierpniu 1944 został uhonorowany najwyższym, oprócz Reichsführera, stopniem w SS tj. SS-Oberstgruppenführera i generała pułkownika Waffen-SS (SS-Oberstgruppenführer und Generaloberst der Waffen-SS). W czerwcu 1944 stojąc na czele I Korpusu Pancernego SS, Dietrich nie zdołał zatrzymać oddziałów alianckich na plażach Normandii. We wrześniu tego samego roku otrzymał dowództwo nowo formowanej 6 Armii Pancernej, później nazwanej 6 Armią Pancerną SS, na czele której wziął udział w ostatniej na froncie zachodnim niemieckiej ofensywie w Ardenach, ostatecznie zakończonej fiaskiem. Nie obyło się tu bez popełnienia przez podległe mu jednostki kolejnych zbrodni wojennych, w tym słynnej masakry jeńców w Malmedy, m.in. za którą Dietrich był po wojnie sądzony.

Po załamaniu się ofensywy w Ardenach, 6 Armia Pancerna została przerzucona na Węgry. Po ciężkich walkach wojskom Dietricha ledwo udało się uniknąć okrążenia przez Armię Czerwoną i musiały się wycofać do Austrii, gdzie powierzono im obronę Wiednia. W maju 1945 Dietrich poddał swoje oddziały 7 Armii amerykańskiej.

W roku 1946 był sądzony w Dachau za zbrodnie wojenne i skazany na dożywocie. Później wyrok zamieniono mu na 25 lat pozbawienia wolności, a 20 października 1955 Dietrich został potajemnie zwolniony. W sierpniu 1956 został ponownie aresztowany, tym razem za udział w nocy długich noży i po procesie skazany na 19 miesięcy pozbawienia wolności. Wypuszczono go z więzienia w lutym 1959 ze względu na zły stan zdrowia. Zmarł na atak serca w 1966. Jego pogrzeb był okazją do spotkania 6000 weteranów Waffen-SS.

Dietrich nie był wybitnym dowódcą, brakowało mu wykształcenia wojskowego (miał np. problemy z odczytywaniem map sztabowych), jak również talentów strategicznych. Charakteryzował się natomiast bezsprzeczną odwagą i bezwzględnością oraz potrafił zyskać sympatię swoich podwładnych.

Hitler w styczniu 1942 wyraził się o nim następująco: Zawsze posyłałem go tam, gdzie sytuacja była krytyczna. Łączy on w sobie spryt, bezwzględność i twardość. Pod maską chłopięcości tkwi poważny, bardzo sumienny człowiek, który wszystko gruntownie przemyśli. Jak ten człowiek dba o swój oddział! To jest klasa sama dla siebie, jak niegdyś Frundsberg, Seydlitzowie i Ziethen...[1].

Kariera w SS

Awanse

Odznaczenia

  • Pamiątkowy medal za walki na froncie zachodnim (1942)
  • Odznaka dla Załóg Czołgowych 1918 srebrna (1921)
  • Krzyż Żelazny II (1917) i I (1918) Klasy
  • Pierścień SS
  • Zapinka do Krzyża Żelaznego II (1939) i I (1939) Klasy
  • Złota Odznaka Partyjna (1933)
  • Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, mieczami i diamentami
    • Krzyż Rycerski (1940)
    • Liście Dębu (1941)
    • Miecze (1943)
    • Diamenty (1944)
  • Order Krwi-(Nr. 10) (1933)
  • Pamiątkowy medal za zajęcie Sudetenlandu
  • Pamiątkowy medal za Anschluss
  • Odznaka za Rany
  • Złota odznaka pilota/obserwatora z diamentami
  • Krzyż Honorowy dla żołnierzy frontowych 1914-1918 (1934)
  • Bawarski Wojskowy Krzyż Zasługi III klasy, ze szpadami i koroną
  • Austriacki Medal za Odwagę brązowa
  • Silesian Eagle II klasy (1934)
  • Bawarski Order za Długoletnią Służbę III Klasy
  • ZA Długoletnią Służbę w Siłach Zbrojnych
  • Odznaczenie za Służbę w NSDAP srebrna
  • Włoski Order Domowy pw. świętych Maurycego i Łazarza
  • Order Korony Włoch, Wielki Krzyż
  • Włoski Wojskowy Order za Sabaudię
  • Order Korony Rumunii

Przypisy

  1. „Rozmowy przy stole”, Wyd. Charyzma 1996, str. 173, ISBN 83-85820-02-7

Bibliografia

  • Charles Messenger Gladiator Hitlera : życie i czasy SS-Oberstgruppenführera i generała pułkownika Waffen-SS Josefa Dietricha Wyd. Oskar Warszawa 2001
  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2) Wyd. Osprey Publishing, Oksford 2006, str. 4-6, ISBN 1-84176-597-X

Media użyte na tej stronie

Cavaliere di gran croce OMS BAR.svg
medal bar of Knight of grand cross of the Ordine militare di Savoia (Military Order of Savoy).
Планка Золотой партийный знак НСДАП.svg
Планка Золотой партийный знак НСДАП
Ro1ocr.gif
Ribbon bar of the Order of the Crown of Romania
SS-Oberst-Gruppenführer collar.svg
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the general’s rank “SS-Oberst-Gruppenfuehrer” until 1945.
DEU EK 2Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Flag of Weimar Republic (war).svg
War flag of Weimar Republic with iron cross (1921–1933).
Kaiserstandarte.svg

Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
DEU EK 1Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
DEU Ostmedaille BAR.svg
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
Bundesarchiv Bild 183-J27366, Sepp Dietrich.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J27366 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Sepp Dietrich

Sepp Dietrich erhält die Brillanten Der Führer verlieh das Eichenlaub mit Schwertern und Brillanten zum Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes an SS-Oberst-Gruppenführer, Generaloberst der Waffen-SS Sepp Dietrich, Kommandierenden General des SS-Panzerkorps der Leibstandarte SS Adolf Hitler, als 16. Soldaten der deutschen Wehrmacht. Der Führer hat SS-Obergruppenführer Dietrich die hohe Auszeichnung am gleichen Tage höchstpersönlich überreicht.

[Sepp Dietrich (Porträt)]

Abgebildete Personen:

GER Blood Order (1934) ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Decoration in Memory of 9 November 1923 (unofficial – 'Blood Order') ribbon bar. Nazi Germany, 1934.
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Josef Sepp Dietrich signature.svg
Josef Sepp Dietrich signature
DEU EK Ritter oak-sword-diam BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (III Rzesza).