Josef Hrabák

Josef Hrabák (ur. 3 grudnia 1912 w Brnie, zm. 6 sierpnia 1987 tamże) – czeski (czechosłowacki) uczony, filolog literaturoznawca[1].

Życiorys

Początkowe etapy edukacji szkolnej odbył w Brnie[2]. Maturę zdał w 1931 roku[2]. W latach 1931–1935 studiował bohemistykę i romanistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Brnie[2]. W roku 1936 obronił doktorat[2] na podstawie porównawczej pracy wersologicznej Staropolský verš ve srovnání se staročeským[1][2] (Wiersz staropolski w porównaniu ze staroczeskim). Od 1935 roku pracował jako nauczyciel gimnazjalny[2] w Brnie i Lipniku[2]. W 1937 został przyjęty w poczet Praskiego Koła Lingwistycznego[1][3]. Po II wojnie światowej był wykładowcą na Uniwersytecie w Brnie[2]. W 1946 się habilitował[2]. W latach 1953–1978 był profesorem literatury czeskiej w Brnie[2]. Działał w Czechosłowackiej Akademii Nauk[2]. Był autorem wielu prac naukowych i popularnonaukowych, w tym wstępów albo posłowi do nowych wydań klasyki czeskiej[2]. Zajmował się historią literatury czeskiej, stylistyką i wersologią.

Przypisy

  1. ↑ a b c Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 436-437. ISBN 978-83-233-4066-9.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Josef HRABÁK (cz.). slovnikceskeliteratury.cz. [dostęp 2016-09-28].
  3. ↑ Praskie Koło Lingwistyczne, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-09-28].

Linki zewnętrzne