Josef Müller-Brockmann

Josef Müller-Brockmann (ur. 9 maja 1916 w Rapperswilu, Szwajcaria, zm. 30 sierpnia 1996 w Unterengstringen, Szwajcaria) – szwajcarski projektant graficzny, typograf, teoretyk dizajnu, autor podręczników oraz nauczyciel. Jeden z najważniejszych przedstawicieli szwajcarskiego stylu w typografii. Redaktor i założyciel czasopisma „Neue Grafik”.

Edukacja i życie zawodowe[1]

Studiował w Zurychu w Kunstgewerbeschule w latach 1932–1934. Po zakończeniu edukacji pracował jako freelancer, w 1937 roku otworzył własne studio graficzne. W czasie II wojny światowej odbywał służbę wojskową. Do lat 50. jego działalność koncentrowała się na ilustracji oraz projektowaniu na potrzeby teatru i wystaw.

W latach 1958–1960 był nauczycielem projektowania graficznego w Kunstgewerbeschule w Zurychu, przejmując stanowisko po swoim byłym nauczycielu Ernscie Kellerze, pionierze szwajcarskiego stylu w typografii.

W 1958 wraz z Richardem Paulem Lohsem, Hansem Neubergiem oraz Carlo Vivarellim założył czasopismo „Neue Grafik”.

W 1966 został konsultantem europejskiego oddziału IBM[2].

Publikacje

Josef Müuller-Brockmann opublikował kilka książek poświęconych teorii i historii dizajnu, a także edukacji projektantów:

  • Gestaltungsprobleme des Grafikers, Teufen 1961. (Projektant graficzny i problemy projektowe)
  • Geschichte der visuellen Kommunikation, Teufen 1971. (Historia komunikacji wizualnej)
  • Geschichte des Plakats, Zürich 1971. (Historia plakatu)
  • Grid systems in graphic design / Raster Systeme für die visuelle Gestaltung, Teufen 1981. (Siatka w projektowaniu graficznym)
  • Mein Leben: spielerischer Ernst und ernsthaftes Spiel, Baden 1994. (Autobiografia)

W języku polskim ukazał się fragment podręcznika Grid Systems in graphic design w antologii Widzieć/Wiedzieć zatytułowany Filozofia siatki w projektowaniu[3].

Styl i myśl teoretyczna

Początkowo styl Müllera-Brockmanna charakteryzował się tradycyjnymi środkami wyrazu – zastosowaniem ilustracji oraz inspirowanym kaligrafią liternictwem. Od lat 50. styl ewoluował w stronę rozwiązań inspirowanych modernistyczną awangardą lat 20. i 30., prądami artystycznymi takimi jak suprematyzm, konstruktywizm, De Stijl, a także twórczością związaną z Bauhausem. Na szczególną uwagę zasługuje seria plakatów przygotowana dla sali koncertowej w Zurychu (1950–1972), charakteryzująca się wykorzystaniem geometrycznych form oraz oszczędnej typografii (Akzidenz Grotesk) zorganizowanej na gridzie (siatce projektowej)[1].

Projektant odegrał dużą rolę w wypromowaniu siatki jako narzędzia projektowego. Użycie takiej metody miało dla niego także wymowę ideową, oznaczało dążenie do obiektywności, racjonalizacji, porządkowania świata, wyrażało pozytywną postawę zorientowaną na przyszłość[3].

Bibliografia

Josef Müller-Brockmann: Grid systems in graphic design / Raster Systeme für die visuelle Gestaltung. New York: Niggli, 1981. ISBN 978-3721201451.

Richard Hollis: Swiss Graphic Design: The Origins and Growth of an International Style, 1920–1965. New Haven: Yale University Press, 2006. ISBN 978-0-300-10676-3.

Yvonne Schwemer-Scheddin, Josef Müller-Brockmann: Reputations: Josef Müller-Brockmann. 1995. [dostęp 2015-08-25].

J. Müller-Brockmann: Filozofia siatki w projektowaniu, [w:] Widzieć/Wiedzieć. Tłum. A. Kożuch. Kraków: Karakter, 2011, s. 81-84. ​ISBN 978-83-62376-04-9​.

Przypisy

  1. ↑ a b Richard Hollis: Swiss Graphic Design: The Origins and Growth of an International Style, 1920–1965. New Haven: Yale University Press, 2006, s. 164–166. ISBN 978-0-300-10676-3.
  2. ↑ Yvonne Schwemer-Scheddin, Josef Müller-Brockmann: Reputations: Josef Müller-Brockmann. 1995. [dostęp 2015-08-25].
  3. ↑ a b J. Müller-Brockmann: Filozofia siatki w projektowaniu, [w:] Widzieć/Wiedzieć. Tłum. A. Kożuch. Kraków: Karakter, 2011, s. 81-84. ​ISBN 978-83-62376-04-9​.

Linki zewnętrzne