Josef Seger
| Imię i nazwisko | Josef Ferdinand Norbert Seger |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 marca 1716 (data chrztu) Řepín |
| Pochodzenie | czeskie |
| Data i miejsce śmierci | 22 kwietnia 1782 Praga |
| Instrumenty | organy, skrzypce |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka barokowa, muzyka klasycystyczna |
| Zawód | kompozytor, organista, skrzypek. pedagog |
Josef Ferdinand Norbert Seger, także Seeger, Seegr, Segert, Zeckert[1], Czegert[2] (ochrzczony 21 marca 1716 w Řepínie, zm. 22 kwietnia 1782 w Pradze[1][2][3]) – czeski kompozytor, organista, skrzypek i pedagog.
Życiorys
Ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Praskim[1][3]. Uczył się gry na organach u Bohuslava Černohorskiego, kontrapunktu u Jana Zacha i Františka Tůmy oraz przypuszczalnie generałbasu u Felixa Bendy[1][3]. Grał jako skrzypek w kościele św. Marcina w Murze w Pradze[1], od około 1741 roku był także organistą w kościele NMP przez Tynem, a od 1745 roku w kościele św. Franciszka[3]. W 1781 roku otrzymał propozycję przeniesienia się na dwór cesarski w Wiedniu, zmarł jednak przed objęciem posady[3].
Ceniony jako organista i pedagog przez współczesnych[3]. Do grona jego uczniów należeli Josef Jelínek, Karel Blažej Kopřiva, Jan Antonín Koželuh, Jan Křtitel Kuchař, Vincenc Mašek, Josef Mysliveček i Václav Pichl[1][2].
Twórczość
Skomponował ponad 200 utworów na organy (toccaty, preludia, fugi), około 200 utworów pedagogicznych do nauki generałbasu, a także utwory religijne: 4 msze, 2 litanie, motet, 2 antyfony, graduał[2]. Twórczość Segera należy do okresu przejściowego między barokiem a klasycyzmem, utrzymana jest w tradycyjnym stylu[3]. Jego utwory organowe, ze względu na jednomanuałową fakturę, mogą być wykonywane także na innych instrumentach klawiszowych[3]. Cechują się niewielkimi rozmiarami i zwięzłością fug[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3275. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 515. ISBN 978-0-8108-7183-0.
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 211. ISBN 978-83-224-0865-0.