Joseph Erlanger

Joseph Erlanger

Joseph Erlanger (ur. 5 stycznia 1874 w San Francisco w Kalifornii, zm. 5 grudnia 1965 w St. Louis w Missouri) – amerykański fizjolog, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny (wraz z H. S. Gasserem), za badania nad zróżnicowaniem czynności (funkcji) włókien nerwowych, które doprowadziły do odkrycia 3 grup neurytów o różnym progu pobudliwości i prędkości przewodzenia.

Życiorys[1]

Erlanger urodził się jako szóste z siedmiu dzieci Hermana Erlangera i Sary Galinger - oboje byli imigrantami z południowych Niemiec.

W 1891, po ukończeniu szkoły średniej, rozpoczął studia na wydziale Chemii na Uniwersytecie Kalifornijskim, które ukończył w 1895 roku. W 1899 uzyskał wykształcenie medyczne na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore.

W 1904 roku Erlanger zaprojektował i skonstruował Sfigmomanometr - urządzenie do pomiaru ciśnienia krwi.

W 1906 Erlanger zrezygnował z pracy na uczelni Hopkinsa i przeniósł się na Uniwersytet w Wisconsin, gdzie został pierwszym profesorem fizjologii na wydziale medycznym.

Na początku lat dwudziestych Erlanger zaczął zajmować się Neurofizjologią.

W 1944 roku wraz z H. S. Gasserem otrzymał nagrodę Nobla.

Zmarł 5 grudnia 1965 roku w wyniku niewydolności serca.

Przypisy

  1. Joseph Erlanger Biography (1874-1965), www.faqs.org [dostęp 2015-12-07].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Add more text icon.svg
Icon of articles which need more text
NobelP2.png
Alfred Nobel from public domain photo, in circle. (Photo taken 1896 or earlier).
Joseph Erlanger nobel.jpg
Joseph Erlanger (January 5, 1874 – December 5, 1965), Nobel Laureate in Physiology or Medicine, 1944