Joseph Ignaz Schnabel
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Joseph Ignaz Schnabel (ur. 24 maja 1767 w Nowogrodźcu, zm. 16 czerwca 1831 we Wrocławiu[1][2]) – niemiecki kompozytor, organista, skrzypek i pedagog.
Życiorys
Pochodził z rodziny muzyków śląskich, podstawy edukacji muzycznej otrzymał od ojca[1]. Kształcił się w katolickim gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, następnie był śpiewakiem i skrzypkiem w kościele św. Wincentego[1]. W 1797 roku otrzymał posadę organisty w kościele św. Klary[1][2]. W latach 1798–1804 był pierwszym skrzypkiem orkiestry Breslauer Theater[1]. Od 1805 do 1831 roku był kapelmistrzem katedry wrocławskiej[1]. Wykładał w katolickim seminarium duchowym we Wrocławiu i w Königliches Akademisches Institut für Kirchenmusik[1][2].
Przyczynił się do rozwoju kultury muzycznej na Dolnym Śląsku[1]. Utrzymywał kontakty z Karolem Lipińskim i Karolem Kurpińskim[1]. Był dyrygentem koncertów abonamentowych, w trakcie których wykonywano utwory najważniejszych kompozytorów ówczesnych czasów, po raz pierwszy zaprezentowano też wrocławskiej publiczności symfonie Ludwiga van Beethovena[1]. W 1830 roku na jednym z tych koncertów wystąpił Fryderyk Chopin, wykonując II i III część swojego Koncertu fortepianowego e-moll[1].
Komponował muzykę religijną według wzorców klasycystycznych, pozostawił po sobie 17 mszy i liczne części proprium missae, 2 Requiem, 8 nieszporów, 5 Te Deum, hymny, antyfony, litanie[1]. Skomponował ponadto m.in. koncert klarnetowy i liczne marsze wojskowe[2].