Joseph Joachim

Joseph Joachim

Imię i nazwisko	Joachim József
Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1831 Kittsee
Pochodzenie	żydowskie
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1907 Berlin
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	skrzypek, dyrygent, kompozytor
Odznaczenia

Joseph Joachim, węg. Joachim József, także spolszcz. Józef Joachim (ur. 28 czerwca 1831 w Kittsee /węg. Köpcsény, zm. 15 sierpnia 1907 w Berlinie) – węgierski skrzypek-wirtuoz, dyrygent, kompozytor.

Życiorys

Rodzina Joachima była pochodzenia żydowskiego. W 1833 rodzice przyszłego skrzypka zdecydowali o przeprowadzce do Pesztu, gdzie pierwszym jego nauczycielem gry skrzypcowej był Stanisław Serwaczyński. Od 1838 kształcił się w Konserwatorium w Wiedniu, gdzie pobierał lekcje u Josepha Böhma. W 1843 publicznie wystąpił w Lipsku. W latach 1852–1856 był Królewskim Kapelmistrzem w Orkiestrze w Hanowerze. W tym okresie poznał m.in. Roberta Schumanna, Clarę Schumann, Maxa Brucha i Johannesa Brahmsa, z którym zaprzyjaźnił się i pomógł mu rozwiązać problemy techniczne przy komponowaniu przez Brahmsa Koncertu skrzypcowego D-dur op. 77. Joachim, któremu kompozytor zadedykował swoje nowe dzieło, był również pierwszym wykonawcą koncertu Brahmsa i autorem dodatkowych kadencji wirtuozowskich.

Uważany za jednego z najwybitniejszych skrzypków w historii wiolinistyki. Grywał najchętniej na instrumencie Antonio Stradivariego z 1714. Od 1868 był profesorem Akademii Muzycznej w Berlinie. Wykształcił wielu wybitnych skrzypków (wśród nich Bronisława Hubermana), jest autorem podręcznika Szkoła gry skrzypcowej (1902–1905). W mniejszym stopniu zajmował się dyrygenturą i kompozycją.

Odznaczony bawarskim Orderem Maksymiliana (1897)^[1] i pruskim orderem Pour le Mérite (1899)^[2].

Kompozycje

• Op. 1 Andantino i Allegro scherzoso B-dur na skrzypce i orkiestrę
• Op. 2 Romanze B-dur
• Op. 3 Koncert skrzypcowy g-moll (z orkiestrą lub fortepianem)
• Op. 4 Uwertura „Hamlet”
• Op. 5 „Lindenrauschen” (Szum lipowy)
• Op. 6 Uwertura „Demetrius”
• Op. 7 Uwertura „Henryk IV” (1854)
• Op. 8 Symfonia C-dur (swobodne opracowanie na orkiestrę Grand Duo Franza Schuberta na 4 ręce, 1855)
• Op. 9 Melodie hebrajskie na altówkę i fortepian
• Op. 10 Koncert w stylu węgierskim na skrzypce z towarzyszeniem orkiestry (1861)
• Op. 11 Nocturno na skrzypce i orkiestrę lub fortepian
• Op. 12 Uwertura „In Memoriam Heinrich von Kleist” (1861)

Przypisy

Bibliografia

• Joseph Joachim w AllMusic (ang.)

Linki zewnętrzne

• Nuty Josepha Joachima w bibliotece Polona