Joseph Maria Olbrich

Joseph Maria Olbrich
Ilustracja
Joseph Maria Olbrich (1908)
Data i miejsce urodzenia22 grudnia 1867
Opawa
Data i miejsce śmierci8 sierpnia 1908
Düsseldorf
Narodowośćaustriacka
Dziedzina sztukiarchitektura
Epokasecesja

Joseph Maria Olbrich (ur. 22 grudnia 1867 w Opawie, zm. 8 sierpnia 1908 w Düsseldorfie) – austriacki architekt tworzący w stylu secesji.

Życiorys

Był uczniem Ottona Wagnera. Współzałożyciel w 1897 stowarzyszenia Secesja Wiedeńska, dla którego zaprojektował Budynek Secesji złożony z kilku wielkich prostopadłościennych bloków bez okien (1898-1899). W jego zwieńczeniu znajdowała się ażurowa, wykonana z pozłacanego żelaza kopuła przypominająca kształtem olbrzymie kuliste, ostrzyżone drzewo laurowe. Budowlę cechował rytm wielkich brył o prostych, geometrycznych formach. Twórczość Olbricha cechowało zamiłowanie do pudełkowych form oraz ornamentyki geometrycznej z wykorzystaniem kół i kwadratów. Łączył architekturę z malarstwem i rzeźbą, zgodnie z obowiązującą w secesji zasadą łączenia w jednolite dzieło różnych gałęzi sztuki[1]. Na przełomie 1902/1903 wziął udział w wielkiej wystawie sztuki secesyjnej w Moskwie, gdzie zaprezentował pokój stołowy z wyposażeniem dębowym.

Jest autorem budynków na pierwszą wystawę kolonii artystycznej Darmstädter Künstlerkolonie, zorganizowanej w 1901 w Darmstadt:

  • pawilonu wystawy,
  • bramy powitalnej, prowadzącej na wystawę,
  • osiedla willowego Mathildenhöhe (Olbrich zaprojektował tam wszystkie wille, poza jedną, zaprojektowaną przez Petera Behrensa),
  • tzw. Wieży weselnej na wzgórzu św. Matyldy, stanowiącej logo miasta.

Przypisy

  1. Adam Kotula, Piotr Krakowski, Architektura współczesna, Kraków 1967, s. 50

Zobacz też

Bibliografia

  • M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.

Media użyte na tej stronie

Joseph Maria Olbrich.jpg
Joseph Maria Olbrich
Secession Vienna June 2006 017.jpg
Autor: Gryffindor, Licencja: CC BY 2.5
Detail of the Secession building in Vienna, constructed by Joseph Maria Olbrich. It is one of the best known examples of Secessionist architecture.
La maison Deiters (Mathildenhöhe, Darmstadt) (7948410042).jpg
Autor: Jean-Pierre Dalbéra from Paris, France, Licencja: CC BY 2.0

La maison Deiters conçue par l'architecte Joseph Maria Olbrich en 1901. La maison, qui a échappé aux bombardements de la dernière guerre, a été restaurée à l'identique en 1992, elle abrite depuis 1997 les bureaux de l'Institut germano-polonais Wilhelm Deiters était le directeur de la colonie d'artistes. . _____________

Le Grand-Duc Ernst-Ludwig de Hesse, petit-fils de la Reine Victoria, était le beau-frère du Tsar Nicolas II. Homme éclairé et désireux de stimuler par l'innovation artistique la production industrielle sur son territoire, il fonda en 1899 une colonie d'artistes. Il invita sept artistes (architectes, peintres, sculpteurs, orfèvres, céramistes, ..) à venir travailler à Darmstadt sur la Mathidenhöhe où il fit construire des édifices destinés à les accueillir et à montrer leurs productions.

L'architecte-designer autrichien Joseph Maria Olbrich, collaborateur d'Otto Wagner et co-fondateur du mouvement Sécession, prendra la tête de la colonie en 1899 jusqu'à sa mort en 1908. Il y construira la plupart des bâtiments collectifs et des maisons individuelles.

Parmi les artistes invités les plus célèbres, Peter Behrens restera deux ans dans la colonie avant de faire la carrière brillante qu'on lui connait dans le design industriel ou l'architecture. Sa maison, qui a échappé aux bombardements, est une des plus intéressantes.

Jusqu'en 1914, la colonie de Darmstadt organisera quatre grandes expositions en 1901, 1904, 1908 et 1914.

Après la défaite allemande, le Grand-Duc a abdiqué mais a obtenu le droit de rester dans son château. Très opposé aux fascistes, il mourra en 1937 et sa famille sera décimée un mois après dans un accident d'avion que certains historiens estiment avoir été provoqué par les nazis.

Les bombardements alliés de la dernière guerre ont détruit la plupart des maisons de Darmstadt et notamment les maisons de la colonie. La ville les a faites reconstruire en tenant compte le plus possible de leurs particularités jugendstil d'origine mais la comparaison avec les photos d'archives montrent le plus souvent de grands changements structurels.

A partir des années 1960, le parc Mathidenlhöhe a commencé à être restitué et restauré. Il dispose aujourd'hui d'un grand complexe pour les expositions temporaires, d'un musée de la colonie jugendstil, de jardins et de services au public. La colline de la princesse Mathilde de Bavière (femme de Louis III de Hesse) est devenue un des hauts lieux de l'art nouveau (jugendstil) européen.

Site officiel de la Mathildenhöhe www.mathildenhoehe.info/

Darmstadt sur le site du réseau des villes art nouveau

www.artnouveau-net.eu/Cities/AE/Darmstadt/tabid/91/langua...