Juan Antonio Ribera

Juan Antonio Ribera

Wamba renunciando a la corona, ok. 1819.
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1779 Madryt, Hiszpania
Data i miejsce śmierci	15 czerwca 1860 Madryt, Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	neoklasycyzm

Cincinato abandona el arado para dictar leyes a Roma, 1806

Juan Antonio Ribera Fernández de Velasco (ur. 27 maja 1779 w Madrycie; zm. 15 czerwca 1860 tamże) – hiszpański malarz^[1], w latach 1857–60 był dyrektorem Muzeum Prado.

Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie. Był uczniem José Piquera i Francisca Bayeu, prawdopodobnie znał również Goyę. W 1802 r. wziął udział w konkursie organizowanym przez akademię i otrzymał nagrodę za kopię obrazu Pasmo de Sicilia Rafaela oraz stypendium na studia w Paryżu. W Paryżu uczył się w pracowni malarza Jacques-Louis Davida, gdzie namalował swój najważniejszy obraz Cincinato abandona el arado para dictar leyes a Roma.

W 1811 r. został mianowany nadwornym malarzem przebywającego na wygnaniu Karola IV. Towarzyszył królowi w Rzymie, gdzie został członkiem Akademii Świętego Łukasza. Kiedy w 1814 r. król Ferdynand VII wrócił do Hiszpanii potwierdził stanowisko Ribery jako nadwornego malarza. Ribera pozostał w Rzymie do 1818 r. malując takie dzieła jak Alegorías de las Estaciones i Cristo crucificado.

W 1820 r. Vicente López Portaña powierzył mu stanowisko zwierzchnika restauratorów nowo powstałego Muzeum Prado, którego później był dyrektorem. To wyróżnienie wywołało portest innych nadwornych malarzy; szczególnie niedoceniony poczuł się José Madrazo.

Jego syn Carlos Luis de Ribera y Fieve również został malarzem.

Wybrane dzieła

• Cincinato abandona el arado para dictar leyes a Roma, 1806.
• Hércules luchando con Anteo
• Wamba renunciando a la corona, ok. 1819.
• Alegoría de la Primavera
• Alegoría del Otoño
• Alegoría del Verano
• Alegoría del Invierno

Przypisy