Juan Donoso Cortés
| ||
Imię i nazwisko | Juan Francisco María de la Salud Donoso Cortés y Fernández Canedo | |
Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1809 Valle de la Serena, prowincja Badajoz, Hiszpania | |
Data i miejsce śmierci | 3 maja 1853 Paryżu, Francja | |
Narodowość | hiszpańska | |
Dziedzina sztuki | literatura i filozofia | |
Epoka | neoklasyczny |
Juan Francisco Donoso Cortés, markiz de Valdegamas (ur. 6 maja 1809 w Valle de la Serena, zm. 3 maja 1853 w Paryżu) – hiszpański pisarz i dyplomata, najwybitniejszy przedstawiciel myśli konserwatywnej w Hiszpanii w XIX wieku. Autor Eseju o katolicyzmie, liberalizmie i socjalizmie (1851). Dowodzi w nim niemożności rozwiązania problemu ludzkiego przeznaczenia przez humanistyczne systemy filozoficzne i jednocześnie podkreśla zależność społecznego i politycznego zbawienia ludzkości od Kościoła Katolickiego.
Życiorys
Jego przodkiem był konkwistador Hernán Cortés[1]. Donoso Cortés urodził się w Valle de la Serena lub Valdegamas (Estremadura). W wieku 11 lat ukończył edukację w zakresie nauk humanistycznych i w następnym roku rozpoczął studiowanie prawa na uniwersytecie w Salamance. W wieku 16 lat trzymał tytuł licencjata przyznany przez uniwersytet w Sewilli. W dwa lata później został profesorem literatury w kolegium w Caceres[2].
20 stycznia 1830 r. poślubił Teresę García Carrasco; 24 października tego samego roku urodziła się jego jedyna córka, María Josefa, która zmarła dwa lata później, 26 grudnia 1832 r. Jej matka zmarła 3 lipca 1835 r. Donoso Cortés nie ożenił się ponownie[3].
Od 1833 r. pełnił rozmaite funkcje administracyjne i polityczne. Był kilkakrotnie deputowanym do Kortezów i senatorem (1851-1853). W latach 1848-1849 był hiszpańskim posłem w Berlinie, a od 1851 r. w Paryżu, gdzie zmarł. W 1845 r. otrzymał tytuł markiza Valdegamas i wicehrabiego del Valle. Był także członkiem Królewskiej Akademii Historycznej i prezesem Ateneum Madryckiego[4].
Myśl polityczna
Juan Donoso Cortés był myślicielem konserwatywnym, często stawianym obok Josepha de Maistre'a i Louisa de Bonalda[5]. Jego poglądy stanowiły fundamenty dla późniejszej hiszpańskiej prawicy[6]. W swojej słynnej „Mowie o dyktaturze” zaznaczył, iż jest zwolennikiem dyktatury, jednak w określonych okolicznościach (rewolucja). Sam mówił: wolność umarła – dając do zrozumienia, że dyktaturę traktuję jako mniejsze zło, zaznaczał, że nie ma wyboru między dyktaturą a wolnością – jest jedynie wybór między dyktaturą sztyletu (dictadura del puñal) a dyktaturą szabli (dictadura del sable) – wybiera tę drugą, ponieważ jest szlachetniejsza. Swoją postawą wobec dyktatury ukształtował sposób myślenia hiszpańskiego konserwatyzmu, że rewolucje należy poskromić za pomocą dyktatora, co przyświecało hiszpańskiej prawicy w roku 1936[7].
Dzieła
- Obras de Don Juan Donoso Cortés, Marqués de Valdegamas, Ordenadas y Precedidas de una Noticia Biográfica por Gavino Tejado, Impr. de Tejado, 1854-1855:
- Obras Completas de Donoso Cortés, Juan, Marqués de Valdegamas, 1809-1853, 2 Vols., Editorial Católica, 1946.
- Obras Completas. Edición, Introducción y Notas de Carlos Valverde, 2 Vols., Editorial Católica, 1970.
Przypisy
- ↑ Botti, Alfonso (2006). „Donoso Cortés, Juan (1809–1853)”, in: Encyclopedia of Modern Christian Politics. Westport: Greenwood Press, p. 176.
- ↑ Neill, Thomas Patrick (1951). „Donoso Cortés”, in: They Lived the Faith; Great Lay Leaders of Modern Times. Milwaukee: The Bruce Publishing Company, p. 244.
- ↑ Daniel Cortés González, Aportes genealógicos de una familia dombenitense, los Donoso-Cortés, „Revista de la Historia de las Vegas Altas”, 4, czerwiec 2013, s. 10-11.
- ↑ Daniel Cortés González, op. cit., s. 12.
- ↑ Redakcja Konserwatyzm.pl , Wielomski: Polemika teologiczno-polityczna Donoso Cortésa z Proudonem, KONSERWATYZM.PL – Portal Myśli Konserwatywnej, 11 czerwca 2017 [dostęp 2021-06-26] (pol.).
- ↑ Organizacja Monarchistów Polskich » Juan Francisco María da Salud Donoso Cortés, www.legitymizm.org [dostęp 2021-06-26] (pol.).
- ↑ Konserwatyści: od liberalizmu do autorytaryzmu (i z powrotem), [w:] Jacek Bartyzel , Nic bez Boga, nic wbrew Tradycji. Kosmowizja polityczna tradycjonalizmu karlistowskiego w Hiszpanii., Warszawa 2019, str 52, ISBN 978-83-65806-39-0 .
- ISNI: 0000 0001 0884 736X
- VIAF: 32015386
- LCCN: n50082050
- GND: 118670174
- LIBRIS: 97mpqm2t3wq0598
- BnF: 12784112j, 12051657b
- SUDOC: 028743172
- SBN: IT\ICCU\LO1V\091046
- NLA: 35853854
- NKC: uk2015866714
- BNE: XX906990
- NTA: 072526017
- BIBSYS: 2083531
- CiNii: DA03855107
- Open Library: OL475518A
- PLWABN: 9810630700405606
- NUKAT: n2007118538
- NLI: 000040308
- PTBNP: 37793
- CANTIC: a11049200
- NSK: 000168891
- CONOR: 133444963, 256971107
- WorldCat: lccn-n50082050
Media użyte na tej stronie
Autor: Barcex, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cementerio de la Sacramental de San Isidro, Madrid. Tumba de Donoso Cortés, parte del monumento funerario de Goya, Meléndez Valdés, Donoso Cortés y Moratín. Obra del arquitecto Joaquín de la Concha Alcalde y del escultor Ricardo Bellver, realizada en piedra y mármol en 1887.