Juan García de Loaysa

Juan García de Loaysa

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	1478 Talavera de la Reina
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1546 Madryt
Generał dominikanów
Okres sprawowania	1518–1524
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Sakra biskupia	29 września 1524
Kreacja kardynalska	9 marca 1530 Klemens VII
Kościół tytularny	S. Susanna

Juan García de Loaysa OP (ur. w 1478 w Talavera de la Reina, zm. 22 kwietnia 1546 w Madrycie) – hiszpański kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1478 roku w Talavera de la Reina, jako syn Pedra de Loaysy i Cataliny de Mendozy^[1]. Wstąpił do dominikanów, a w 1518 roku został wybrany generałem zakonu^[2]. W czasie powstania Comuneros, które w niektórych częściach Kastylii było prowadzone przez dominikanów, Loyasa nakazał nieangażowanie się w spory polityczne i ukarał czterech duchownych, którzy ostatecznie trafili do więzienia^[1]. W kolejnych latach wizytował konwenty zakonne, by spacyfikować nastroje powstańcze^[1]. W 1522 roku został inkwizytorem generalnym Kastylii i Aragonii, a w okresie 1522–1523 był przewodniczącym Rady Inkwizycyjnej^[1]. Pozostawał wówczas w związku z Doñą Marią de la Torre, z którą miał dwoje dzieci^[1]. Był gorliwym zwolennikiem Karola V, przez co zaniedbywał swoje obowiązki generała zakonu i w 1524 roku zrezygnował z funkcji^[1]. 8 czerwca tego samego roku został wybrany biskupem Osmy^[2]. Miesiąc później cesarz wydał nakaz rezydowania biskupów w swoich diecezjach z wyjątkiem przewodniczącego Rady Królewskiej, arcybiskupa Sewilli, inkwizytora generalnego i biskupa Loaysy, który był spowiednikiem i jamłużnikiem Karola^[1]. 29 września przyjął sakrę^[2]. Po zwycięskiej bitwie pod Pawią postulował uwolnienie Franciszka I, a rok później został powołany jako stały członek Rady Stanu przy cesarzu^[1]. W 1529 roku Karol V mianował go ambasadorem Hiszpanii przy Stolicy Piotrowej^[1]. 9 marca 1530 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Susanna^[2]. Dwa lata później został przeniesiony do diecezji Sigüenza, co umożliwiło mu powrót do ojczyzny^[1]. W 1539 roku został arcybiskupem Sewilli^[2]. Na krótko przed śmiercią, która nastąpiła 22 kwietnia 1546 roku w Madrycie, został mianowany wielkim inkwizytorem Hiszpanii^[1].

Przypisy