Juan José Bonel y Orbe
Kardynał prezbiter | |||
![]() | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1782 | ||
Data i miejsce śmierci | 11 lutego 1857 | ||
Arcybiskup Toledo | |||
Okres sprawowania | 1847–1857 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 1805 | ||
Sakra biskupia | 12 czerwca 1831 | ||
Kreacja kardynalska | 30 września 1850 | ||
Kościół tytularny | Santa Maria della Pace |
Data konsekracji | 12 czerwca 1831 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Blas Joaquín Álvarez de Palma | ||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Antonio Sánchez Matas | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Juan José Bonel y Orbe (ur. 17 marca 1782 w El Pinar, zm. 11 lutego 1857 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się 17 marca 1782 roku w El Pinar, jako syn Nicolása Bonela y Martína i Any Maríi Orbe y Orbe Aguado y López de Guzmán[1]. Studiował na Uniwersytecie w Granadzie, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego[1]. W 1805 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 28 lutego 1831 roku został biskupem Malagi, a 12 czerwca przyjął sakrę[2]. Dwa lata później został przeniesiony do diecezji Kordoby[1]. W 1838 roku został arcybiskupem Granady[2]. W 1839 roku rząd hiszpański mianował go na funkcję patriarchy Indii Zachodnich, jednak papież nie zatwierdził tej nominacji[1]. W 1847 roku został przeniesiony do archidiecezji Toledo[2]. 30 września 1850 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria della Pace[2]. Zmarł 11 lutego 1857 roku w Madrycie[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Retrato del cardenal Juan José Bonel y Orbe (1782-1857), que fue obispo de Malaga, Córdoba, arzobispo de Toledo y patriarca de las Indias Occidentales.