Juan Manuel Fernández Pacheco

Ten artykuł od 2016-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Juan Manuel Fernández Pacheco

Data i miejsce urodzenia	1650 Marcilla
Data śmierci	1725
Wicekról Neapolu
Okres	od 1702 do 1707
Poprzednik	Luis Francisco de la Cerda, 9. książę Medinaceli
Następca	Georg Adam von Martinitz
Odznaczenia

Juan Manuel Fernández Pacheco y Zúñiga (ur. 1650 w Marcilla, region Nawarra, zm. 29 czerwca 1725) – grand Hiszpanii, markiz Villeny, książę Escalony, był wicekrólem i Kapitanem-Generałem królestw Nawarry, Aragonii, Katalonii, Sycylii i Neapolu. Za zasługi nagrodzony Orderem Złotego Runa.

W 1707 jako wicekról Neapolu dostał się do austriackiej niewoli.

Założyciel Hiszpańskiej Akademii Królewskiej (Real Academia Española – RAE). Odpowiednie dekrety wydał król Filip V Burbon. Pacheco został 3 sierpnia 1713 tymczasowym dyrektorem Akademii. Pomógł wydać pierwszy słownik akademii, na podobieństwo tych jakie wydawała Akademia Francuska. 3 października 1713 został pierwszym zwyczajnym dyrektorem akademii, i pozostał nim do swej śmierci w 1725. Jego syn Mercurio Antonio López Pacheco również był dożywotnim dyrektorem RAE (1725–1746).

Jego krewnym był Juan Francisco Pacheco, książę de Uceda (zm. 1714), hiszpański dyplomata.