Juan Ponce de León

Juan Ponce de León

Data i miejsce urodzenia	1460[1] lub 1474[2] Santervás de Campos
Data i miejsce śmierci	lipiec 1521 Hawana
Zawód, zajęcie	żeglarz, odkrywca

Juan Ponce de León (ur. 1460^[1] lub 1474^[2] roku w Santervás de Campos, zm. w lipcu 1521 w Hawanie^[1][2]) – hiszpański żeglarz, odkrywca i konkwistador.

Ponce de León był uczestnikiem drugiej wyprawy Krzysztofa Kolumba (25 września 1493 roku – 11 czerwca 1496 roku). Nie wrócił do Hiszpanii, ale osiadł na Hispanioli. W 1508 roku został gubernatorem wyspy Borriquen (dzisiejsze Portoryko). Był założycielem najstarszej na wyspie osady kolonizatorów^[1]. Jako gubernator krwawo rozprawiał się z Indianami. Pozbawiono go gubernatorstwa w 1511 roku.

De León słyszał od Indian Taino, jakoby na mitycznej wyspie Bimini istniało źródło wiecznej młodości^[1][2]. Uwierzywszy w legendę o Fontannie Młodości, zorganizował wyprawę na północ. Niewielka flotylla udała się na północ w roku 1513. Po krótkiej żegludze de León odnalazł ląd. Wybrzeża dostrzeżono 27 marca^[3], a nowo odkryty ląd nazwano Florydą. De León wierzył, że odkrył wyspę. Opłynął półwysep od wschodu i zachodu, lecz nigdzie nie odnalazł źródła.

De Leónowi przypisuje się także odkrycie Prądu Zatokowego. Jako pierwszy wspomniał o prądzie 22 kwietnia 1521 roku w dzienniku podróży, kiedy dwa z jego statków, mimo sprzyjającego wiatru, nie były w stanie poruszać się naprzód^[4].

Po powrocie do Hiszpanii de León złożył raport z odkrycia rozległych ziem, co spowodowało zainteresowanie Hiszpanów eksploracją kontynentu. W 1521 roku zorganizował kolejną wyprawę mającą na celu poszukiwania źródła młodości. Tuż po wylądowaniu na Florydzie, Hiszpanie zostali zaatakowani przez Indian. Ponce de León został raniony w nogę. Wycofał się i odpłynął na Kubę. Zmarł od rany w Hawanie.

Na cześć Juana Ponce de Leóna zostały nazwane miasta Ponce de Leon na Florydzie, oraz Ponce w Portoryko.

Przypisy