Juan de la Cueva

Juan de la Cueva

Juan de la Cueva (Juan de la Cueva de Garoza, ur. ok. 1543 lub 1550, zm. 1610) – hiszpański prozaik, poeta i prozaik^[1][2]. O jego życiu prywatnym niewiele wiadomo. Urodził się w Sewilli. Tam też zmarł. Był pierwszym autorem, który odszedł od wyłącznego wykorzystywania motywów antycznych i zaczął się odwoływać do rodzimej historii^[1]. Uważany jest za najważniejszego prekursora Lopego de Vega^[1]. Swoje sztuki opublikował, co było wyjątkowe, dzięki czemu stanowią one interesujący dokument wczesnego rozwoju dramaturgii hiszpańskiej^[1]. Wydał tom Primera parte de las comedias y tragedias (1583)^[1]. Znalazły się w nim sztuki Tragedia de Ayax Telamón^[2] i Tragedia de la muerte de Virginia, oparte na wątkach starożytnych^[1]. Do średniowiecznych legend nawiązał w dramatach Tragedia de los siete infantes de Lara (1588) i La muerte del rey don Sancho (1588)^[1]. Opublikował też sztuki El saco de Roma y muerte de Borbón i El infamador (1581)^[1]. Poeta napisał też epos oktawą Conquista de la Bética (1603)^[3][2]. Oprócz tego wydał wierszowany traktat Ejemplar poético^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Juan de la Cueva: Conquista de la Betica: Poema Heroyco. books.google.pl, 1795. [dostęp 2017-07-05]. (ang.).