Jubilat DMT-401
 | |
| Typ | Domowy Monofoniczny Tranzystorowy radioodbiornik stołowy |
|---|---|
| Producent | |
| Państwo | |
| Lata produkcji | 1971-1979 |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale długie | 165-285 kHz |
| Fale średnie | 525-1605 kHz |
| Fale krótkie | 5,95-10,1 MHz |
| UKF I | 65,5-73 MHz |
| UKF II | (tylko wersja eksportowa) 87,5-100 MHz |
| Pasmo przenoszenia | |
| Tor AM | 180-3550 Hz |
| Tor FM | 180-7000 Hz |
| Inne | |
| Moc wzm. | 1,5 W |
| Pobór mocy (sieć) | 10 VA (220 V) |
| Wymiary | 515x170x145 mm |
| Masa | 4 kg |
Jubilat DMT-401/406 – radioodbiornik stołowy, monofoniczny, zbudowany na tranzystorach, produkowany w latach 70. w ZR Unitra Diora. Był to najtańszy i najpopularniejszy radioodbiornik stołowy w tych latach.
Modele
Wyróżniamy 2 modele Jubilata.
DMT-401 11601
Pierwsza wersja Jubilata była produkowana od 1971 roku. Odbiornik odbierał sygnały w 4 zakresach: fal długich, średnich, krótkich i ultrakrótkich. 5-ciopołożeniowy przełącznik zakresu umożliwiał wybór pomiędzy pasmami oraz sygnałem z 5-ciopinowego gniazda DIN, pozwalającego na podłączenie magnetofonu bądź gramofonu. Odbiornik (podobnie jak produkowany w tym samym czasie lampowy Klawesyn) uruchamiany był przez służący do regulacji głośności potencjometr z wyłącznikiem. Możliwa była również regulacja barwy dźwięku. Z tyłu odbiornika oprócz wspomnianego wcześniej gniazda DIN znajdował się również bezpiecznik, gniazda antenowe (symetryczne 300 Ω dla zakresu UKF oraz pojedyncze gniazdo dla pozostałych), gniazdo uziemienia oraz wychodzący z wnętrza obudowy przewód zasilania. Odbiornik był zbudowany na tranzystorach AC-180/181[1]. Skala odbiornika była podświetlana 2 żarówkami.
DMT-406 11633
Udoskonalona wersja, produkowana od roku 1973. W odróżnieniu od poprzedniej wersji zastosowano układ scalony CEMI UL1403 we wzmacniaczu małej częstotliwości[2].
Ciekawostki
- Odbiornik w wersji eksportowej (wysyłany do NRD i Francji) był fabrycznie na pasmo 87,5-100 MHz, a co za tym idzie, dostawał zmienioną skalę dla zakresu UKF.
- Istniały 2 wersje obudowy: z tworzywa żaroodpornego (505x107x135 mm), przeznaczona dla odbiorników eksportowych, oraz bardziej powszechna drewniana (wymiary w tabeli; produkowana w Świdnickiej Fabryce Mebli, późniejszym oddziale Diory produkującym zestawy głośnikowe).
Źródła zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Jubilat DMT-401. Oldradio.pl. [dostęp 2015-01-31].
- ↑ Jubilat DMT-406. Oldradio.pl. [dostęp 2015-01-31].
Media użyte na tej stronie
Autor: Wojciech Pysz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Popularny w latach 70. odbiornik stołowy