Judiciary Act (1789)

Pierwsza strona Judiciary Act

Judiciary Act (ang. dosł. Ustawa Sądownicza) – ustawa uchwalona 24 września 1789 roku podczas pierwszej kadencji Kongresu Stanów Zjednoczonych, która jako pierwsza określiła szczegółową strukturę federalnego systemu sądów w Stanach Zjednoczonych.

Podczas gdy Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych został ustanowiony na mocy trzeciego artykułu Konstytucji Stanów Zjednoczonych, najwyższy akt prawny pozostawiał jednocześnie szczegóły funkcjonowania systemu sądów federalnych w gestii Kongresu. Zostały one uzupełnione właśnie przez uchwalenie tej ustawy.

Szczegóły

W sekcji 1, ustawa ustanowiła sześcioosobowy skład Sądu Najwyższego, składający się z przewodniczącego i pięciu zwykłych sędziów.

W sekcjach 2-4 ustawa utworzyła 13 sądów rejonowych pierwszej instancji (district courts) na czele których stał pojedynczy sędzia oraz trzy sądy okręgowe (circuit courts), które swoją jurysdykcją geograficzną obejmowały odpowiednio regiony wschodniej, środkowej i południowej części kraju.

W sekcji 35, ustawa ustanowiła również funkcję prokuratora generalnego Stanów Zjednoczonych.

Literatura dodatkowa

• The Judiciary Act of 1789. National Archives and Records Administration, 1989. ISBN 0-911333-74-6.

Linki zewnętrzne

• Treść Judiciary Act (ang.)
• Federal Judiciary Act (1789) National Archives and Records Administration (ang.)