Judyta z Disibodenbergu
![]() Judyta z Disibodenbergu (centralna postać). | |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1090 Spanheim (dzis. Sponheim) |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1136 Disibodenberg (Powiat Bad Kreuznach) |
Czczona przez | Kościół katolicki |
Wspomnienie | 22 grudnia |
Atrybuty | dwa anioły, lampa |
Judyta z Disibodenbergu (ur. ok. 1090 w Spanheim, zm. 1136 w Disibodenbergu)[1] – niemiecka pustelnica, rekluza i przełożona klasztoru benedyktynek (OSB), błogosławiona Kościoła katolickiego.
Pochodziła z rodziny grafów von Sponheim. O jej życiu dowiadujemy się z pism pozostawionych przez Guiberta (Wiberta) z Gembloux. Od 1106 roku żyła w pustelni Disibodenberg, która później stała się klasztorem. Będąc przełożoną wspólnoty wykształciła swoją następczynię św. Hildegardę z Bingen. Po śmierci, Judyta wcześnie została otoczona kultem.
Kult
Wspominana jest w martyrologiach benedyktyńskich 22 grudnia.
W ikonografii przedstawiana jest w habicie benedyktyńskim. Jej atrybutami są dwa anioły i lampa[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Jutta von Sponheim (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-09-09].
Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 371. ISBN 83-7097-464-3.
Media użyte na tej stronie
The eight-year-old Hildegard von Bingen (center) is brought to Jutta von Sponheim (center right), abbess of the community of nuns at the Disibodenberg monastery. (Partial excerpt of the Hildegard Altar of the Chapel of St. Roch, Bingen am Rhein, Germany.)