Juhaska Kopa
Juhaska Kopa – niewielkie wybrzuszenie w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich pomiędzy Juhaską Przehybą a Wyżnimi Wrótkami. Północne stoki opadają ścianą zarówno do Doliny Suchej (odnoga Doliny Białego), jak i do żlebu Banie w górnej części Doliny Strążyskiej. Stoki południowe opadają do Doliny Kondratowej[1].
Północna ściana Juhaskiej Kopy przecięta jest czterema dość trudnymi do pokonania progami, powyżej nich znajdują się zachody. Największe z nich to Górny Zachód i Dolny Zachód. Na Dolnym Zachodzie jeszcze do lat 30. XX wieku wypasano owce. Pasterze i ratownicy tatrzańscy znali sposoby obejścia progów, taternicy pokonali ścianę również na wprost przez progi. Pierwsze przejście: Stanisław Miśkowiec i Tadeusz Możdżeń 3 sierpnia 1971 (IV stopień trudności w skali trudności UIAA). Władysław Cywiński wyznaczył na tej ścianie inną, łatwiejszą drogę i przeszedł ją 29 maja 1988 (w jednym tylko miejscu III stopień trudności). Trasa, którą przeszedł W. Cywiński, jest najłatwiejszą z wszystkich dróg wspinaczkowych na całej północnej ścianie Długiego Giewontu[2].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3.
Media użyte na tej stronie
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Masyw Długiego Giewontu.