Jules Simon

Jules Simon

Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1814 Lorient
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1896 Paryż
premier Francji
Okres	od 12 grudnia 1876 do 16 maja 1877
Przynależność polityczna	Partia Radykalna
Poprzednik	Jules Dufaure
Następca	Albert Victor de Broglie
Odznaczenia

Jules Simon (ur. 31 grudnia 1814 w Lorient, zm. 8 czerwca 1896 w Paryżu) – francuski polityk, filozof i teoretyk Francuskiej Partii Radykalnej, premier Francji (1876–1877).

Życiorys

W 1848 został członkiem Zgromadzenia Narodowego jako liberał, filozoficznie wierny idei wolności słowa, pracy i myśli. W grudniu 1851 sprzeciwił się zamachowi stanu Napoleona III i został usunięty ze stanowiska akademickiego na Sorbonie, później poświęcił się studiom historycznym i filozoficznym. Po zadeklarowaniu lojalności wobec państwa, w 1863 został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego, w 1868 opublikował La Politique radicale, który później, wraz z manifestem Gambetty z 1869, stał się podstawą programową Partii Radykalnej. W 1869 uzyskał reelekcję, później został członkiem Rządu Obrony Narodowej utworzonej w Paryżu po klęsce Napoleona III w bitwie pod Sedanem, 18 lutego 1871 Adolphe Thiers mianował go ministrem oświaty, religii i sztuk pięknych; utracił stanowisko 18 maja 1873 wraz z Thiersem. Od 1875 r. był członkiem Akademii Francuskiej (fotel 8)^[1]. Po wyborach z 1876 wygranych zdecydowanie przez republikanów, prezydent Patrice de Mac Mahon 12 grudnia 1876 desygnował go na premiera. Mimo że był stosunkowo umiarkowany, ministerstwo wkrótce popadło w ostry konflikt z ruchem klerykalnym i 17 maja 1877 prezydent napisał do Simona list z prośbą o dymisję.

Kawaler Legii Honorowej^[1][2].

Przypisy

Bibliografia

• Jules Simon, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Jules Simon – dzieła w bibliotece Polona (pol. • fr.)