Julia z Korsyki

Święta
Julia z Korsyki

dziewica męczennica
Data i miejsce urodzenia	ok. 400–420 Kartagina
Data i miejsce śmierci	ok. 440 lub 618 północna Korsyka
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	22 maja (kat.) 16 lipca (praw. według kal. jul.) 29 lipca (praw. według kal. greg.)
Atrybuty	krzyż, gałąź palmowa
Patronka	Korsyki, Brescii, Bergamo, Livorno
Szczególne miejsca kultu	Włochy, Korsyka

Ukrzyżowanie św. Julii na obrazie Hieronima Boscha.

Julia z Korsyki, zwana również męczennicą Julią z Kartaginy, cs. Muczenica Iulija Karfaginskaja (ur. w Kartaginie, zm. ok. 440 lub 618 na płn. Korsyce) – męczennica i święta Kościoła katolickiego oraz prawosławnego. Niektórzy autorzy uważają, że należy ją utożsamiać z Julią (zm. ok. 250), męczennicą kartagińską, wspominaną 15 lipca^[1] i wymienianą w liście św. Cypriana, bpa Kartaginy^[2].

Żywot świętej

Życie Julii jest bardziej znane z przekazów legendarnych niż historycznych.

Urodziła się prawdopodobnie ok. 400 roku w Kartaginie^[3]. W latach jej dzieciństwa Kartagina została zdobyta przez Genzeryka i Julia dostała się do niewoli. Została sprzedana syryjskiemu kupcowi Euzebiuszowi. Euzebiusz początkowo próbował przekonać Julię do porzucenia swojej wiary, jednak widząc jej determinację nabrał wręcz szacunku do niej. Julia uczestniczyła w licznych podróżach swojego pana.

Mając ok. 20 lat, w trakcie podróży do Galii, przybyli do brzegów północnej Korsyki (obecnie Górna Korsyka we Francji), w czasie gdy odbywało się pogańskie święto, zażądano od Julii, aby oddała cześć pogańskim bóstwom. Ta jednak odmówiła, choć wyrzekając się wiary chrześcijańskiej, mogła ocalić życie. Była torturowana, według niektórych przekazów obcięto jej piersi, wyrwano wszystkie włosy i ukrzyżowano. Przekazy podkreślają, że jej pan usiłował ją bronić, jednakże podano mu alkohol i następnie wykorzystano fakt jego upojenia. Wydarzenia te miały prawdopodobnie miejsce w latach 429–455.

Inna wersja mówi, że została zabita w Kartaginie przez Maurów w VI lub VII wieku, a jej ciało zostało później przewiezione na Korsykę w czasie najazdu Wandalów^[1].

Kult i relikwie

Mnisi z Gorgony chronili jej relikwie, a ok. 763 Dezyderiusz przeniósł je do Brescii^[4].

Około 763 papież Paweł I konsekrował kościół, w którym umieszczono relikwie św. Julii, a miejsce stało się popularnym miejscem pielgrzymowania w średniowieczu.

Patronat

Święta Julia jest dziś jedną z najbardziej czczonych świętych we Włoszech: jest patronką miast: Brescii, Bergamo i Livorno oraz całej wyspy Korsyki.

W Nonza (Francja, region Korsyka) czczą ją jako świętą miejscową (+303) i to bardzo uroczyście w dzień 22 maja^[5].

Dzień obchodów

Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest za Martyrologium rzymskim 22 maja.

Cerkiew prawosławna wspomina męczennicę 16/29 lipca^[a], tj. 29 lipca według kalendarza gregoriańskiego.

Ikonografia

W ikonografii wschodniej Święta przedstawiana jest jako kobieta o jasnokasztanowych, spiętych przepaską i opadających na ramiona włosach, ubraną w jasnoczerwone szaty i trzymającą w dłoniach krzyż.

W sztuce Zachodu jest przedstawiana jako dziewica z palmą i krzyżem lub podczas ukrzyżowania^[3].

Hieronim Bosch poświęcił ukrzyżowaniu Św. Julii swój tryptyk, który aktualnie znajduje się w Pałacu Dożów w Wenecji.

Zobacz też

• kult świętych
• męczennicy wczesnochrześcijańscy
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święci prawosławni

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• męcz. Julia z Kartaginy (Korsyki) na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)
• Julia von Korsika (von Karthago) (+440 lub 618) – Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)