Julian Cełewycz

Julian Cełewycz
Юліян Целевич
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia23 marca 1843
Pawełcze, Cesarstwo Austrii
Data i miejsce śmierci24 grudnia 1892
Lwów, Austro-Węgry

Julian Cełewycz, (ukr. Юліа́н Андрі́йович Целе́вич, j.pol. Julian Celewicz, ur. 23 marca 1843 w Pawełczu na Pokuciu, zm. 24 grudnia 1892 we Lwowie) – ukraiński pedagog, historyk, nauczyciel, działający w Galicji. W 1892 przewodniczący Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki, honorowy członek Towarzystwa Proswita, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie ksiądza greckokatolickiego o. Andrija Cełewycza.

Ukończył c. k. gimnazjum w Stanisławowie. W 1861 wstąpił do seminarium we Lwowie, które ukończył w 1865. W tym roku zapisał się na studia na Uniwersytecie Lwowskim[2]. Ukończył studia na Uniwersytecie Wiedeńskim (1866-1868). Doktor filozofii, redaktor i autor kilku książek historycznych.

Był nauczycielem gimnazjalnym we Lwowie (w ukraińskim gimnazjum akademickim) i Stanisławowie.

Ważniejsze dzieła

  • Historia Skitu Maniawskiego (j. rus), Lwów, 1887
  • O Oleksie Dowboszczuku, jego poprzednikach i następcach, Rozprawa Akademii Umiejętności
  • podręczniki szkolne

Przypisy

  1. Fryderyk Papée. Towarzystwo historyczne 1886-1900.Kwartalnik Historyczny”, rocznik LI, zeszyt 1-2, Lwów 1937, s. 7.
  2. Справозданє дирекциї ц. к. академичної ґімназиї у Львові за шкільний рік 1893. У Львові : З друкарнї Наукового Товариства імени Шевченка, 1893, s. 49 [95]. (ukr.)

Bibliografia

Literatura dodatkowa

Media użyte na tej stronie

1206131110-59Юліан Целевич.jpg
Портрет Юліяна Целевича.