Julian Knowle
_(29236558983).jpg) | |
| Państwo |  Austria |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1974 Lauterach |
| Wzrost | 188 cm |
| Masa ciała | 75 kg |
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1992 |
| Zakończenie kariery | 2017 |
| Trener | Martin Gattringer |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 86 (15 lipca 2002) |
| Australian Open | 2R (2003) |
| Roland Garros | 1R (2002) |
| Wimbledon | 3R (2002) |
| US Open | 1R (2002) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 19 |
| Najwyżej w rankingu | 6 (7 stycznia 2008) |
| Australian Open | 3R (2006, 2007) |
| Roland Garros | SF (2010) |
| Wimbledon | F (2004) |
| US Open | W (2007) |
Julian Knowle (ur. 29 kwietnia 1974 w Lauterach) – austriacki tenisista, zwycięzca US Open 2007 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Knowle rozpoczął w roku 1992, skupiając się głównie na grze podwójnej. Do jego najlepszych wyników singlowych należy zwycięstwo w roku 1999 w turnieju ATP Challenger Tour w Kioto. Dwa lata później wygrał imprezy ATP Challenger Tour w Grazu i Caracas, a w sezonie 2002 zwyciężył w Andrézieux-Bouthéon.
W grze podwójnej Austriak jest mistrzem wielkoszlemowego US Open z 2007 roku. Wspólnie z Simonem Aspelinem pokonał w finale Lukáša Dlouhego i Pavla Víznera 7:5, 6:4, a wcześniej wyeliminował m.in. Mike’a i Boba Bryanów oraz parę Jonatan Erlich–Andy Ram. Ponadto Knowle jest również finalistą Wimbledonu 2004, w roku 2004 w parze z Nenenadem Zimonjiciem. Mecz o tytuł przegrał z Jonasem Björkmanem i Toddem Woodbridgem 1:6, 4:6, 6:4, 4:6. W sezonie 2007 doszedł do finału Tennis Masters Cup, lecz wraz z Simonem Aspelinem przegrał pojedynek finałowy z Markiem Knowlesem i Danielem Nestorem 2:6, 3:6. Łącznie Knowle wygrał 19 turniejów rangi ATP World Tour oraz 25 razy był finalistą tych rozgrywek. Regularne występy zawodowe zakończył jesienią 2017 turniejem w Petersburgu. Pozostał obecny w rozgrywkach jako trener młodszego rodaka Dennisa Novaka[1] oraz niemieckich deblistów Kevina Krawietza i Andreasa Miesa[2]. Po nieudanych próbach w 2018 i 2019, kiedy musiał wycofywać się w ostatniej chwili z turniejów wskutek kontuzji[3], zdarzyło mu się kilkakrotnie wystąpić w turniejach na prawach zastępstwa: w lutym 2020 w Montpellier w parze z Novakiem[4], rok później w wielkoszlemowych Australian Open i French Open w parze odpowiednio z Lloydem Harrisem[2] i Davidem Pelem (wszystkie występy zakończył na pierwszej rundzie).
Austriak w sezonie 2010 został finalistą gry mieszanej French Open, partnerując Jarosławie Szwiedowej.
W latach 2000–2010 był regularnym reprezentantem kraju w Pucharze Davisa, niemal wyłącznie w deblu (zagrał jeden mecz singlowy). Po raz ostatni zagrał w 2017 w parze z Jürgenem Melzerem, wygrywając mecz z Białorusinami Mirnym i Szyłą. Było to zarazem jego 400. zawodowe zwycięstwo w deblu[3]. Łącznie rozegrał w reprezentacji pucharowej 25 meczów (12 wygrał, 13 przegrał).
W 2008 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w konkurencji gry podwójnej, z której odpadł w 2 rundzie startując w parze z Jürgenem Melzerem.
W rankingu gry pojedynczej Knowle najwyżej był na 86. miejscu (15 lipca 2002), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (7 stycznia 2008).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 6 czerwca 2010 | French Open, Paryż | Ceglana |  Jarosława Szwiedowa |  Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić | 6:4, 6:7(5), 9–11 |
Gra podwójna (19–25)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 17 lutego 2002 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Michael Kohlmann |  Jiří Novák Radek Štěpánek | 7:6(8), 7:5 |
| Finalista | 1. | 5 maja 2002 | Majorka | Ceglana | Michael Kohlmann |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 21 lipca 2002 | Umag | Ceglana | František Čermák |  Albert Portas Fernando Vicente | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 5 stycznia 2003 | Ćennaj | Twarda | Michael Kohlmann | František Čermák Leoš Friedl | 7:6(1), 7:6(3) |
| Finalista | 2. | 2 marca 2003 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Michael Kohlmann | Tomáš Cibulec Pavel Vízner | 5:7, 7:5, 2:6 |
| Finalista | 3. | 13 lipca 2003 | Newport | Trawiasta | Jürgen Melzer |  Jordan Kerr David Macpherson | 3:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 4. | 26 października 2003 | Petersburg | Twarda (hala) |  Nenad Zimonjić | Michael Kohlmann Rainer Schüttler | 7:6(1), 6:3 |
| Finalista | 4. | 2 maja 2004 | Monachium | Ceglana | Nenad Zimonjić |  James Blake Mark Merklein | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 4 lipca 2004 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nenad Zimonjić |  Jonas Björkman Todd Woodbridge | 1:6, 4:6, 6:4, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 1 maja 2005 | Monachium | Ceglana |  Mario Ančić | Florian Mayer Alexander Waske | 6:3, 1:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 30 października 2005 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Jürgen Melzer | Jonas Björkman Maks Mirny | 4:6, 7:5, 7:5 |
| Finalista | 6. | 16 kwietnia 2006 | Houston | Ceglana | Jürgen Melzer | Michael Kohlmann Alexander Waske | 7:5, 4:6, 5–10 |
| Zwycięzca | 7. | 1 maja 2006 | Casablanca | Ceglana | Jürgen Melzer | Michael Kohlmann Alexander Waske | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 7. | 8 października 2006 | Metz | Twarda (hala) | Jürgen Melzer |  Richard Gasquet Fabrice Santoro | 6:3, 1:6, 9–11 |
| Finalista | 8. | 15 października 2006 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jürgen Melzer | Petr Pála Pavel Vízner | 4:6, 6:3, 10–12 |
| Finalista | 9. | 29 października 2006 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Jürgen Melzer | Simon Aspelin Todd Perry | 1:6, 6:7(3) |
| Finalista | 10. | 25 lutego 2007 | Memphis | Twarda (hala) | Jürgen Melzer | Eric Butorac Jamie Murray | 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 26 maja 2007 | Pörtschach | Ceglana | Simon Aspelin | Leoš Friedl David Škoch | 7:6(6), 5:7, 10–5 |
| Zwycięzca | 9. | 17 czerwca 2007 | Halle | Trawiasta | Simon Aspelin | Fabrice Santoro Nenad Zimonjić | 6:4, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 10. | 15 lipca 2007 | Båstad | Ceglana | Simon Aspelin |  Martín García Sebastián Prieto | 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 11. | 7 września 2007 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Simon Aspelin | Lukáš Dlouhý Pavel Vízner | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 11. | 18 listopada 2007 | Szanghaj | Twarda (hala) | Simon Aspelin | Mark Knowles Daniel Nestor | 2:6, 3:6 |
| Finalista | 12. | 25 maja 2008 | Pörtschach | Ceglana | Jürgen Melzer |  Marcelo Melo André Sá | 5:7, 7:6(3), 11–13 |
| Finalista | 13. | 22 lutego 2009 | Marsylia | Twarda (hala) |  Andy Ram | Arnaud Clément Michaël Llodra | 3:6, 6:3, 8–10 |
| Zwycięzca | 12. | 29 sierpnia 2009 | New Haven | Twarda | Jürgen Melzer | Bruno Soares Kevin Ullyett | 6:4, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 13. | 11 października 2009 | Tokio | Twarda | Jürgen Melzer | Ross Hutchins Jordan Kerr | 6:2, 5:7, 10–8 |
| Finalista | 14. | 1 listopada 2009 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jürgen Melzer |  Łukasz Kubot Oliver Marach | 6:2, 4:6, 9–11 |
| Finalista | 15. | 21 lutego 2010 | Marsylia | Twarda (hala) | Robert Lindstedt | Julien Benneteau Michaël Llodra | 4:6, 3:6 |
| Finalista | 16. | 25 września 2011 | Bukareszt | Ceglana | David Marrero |  Daniele Bracciali Potito Starace | 6:3, 4:6, 8–10 |
| Finalista | 17. | 6 maja 2012 | Estoril | Ceglana | David Marrero |  Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 14. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana | František Čermák | Dustin Brown Paul Hanley | 7:6(4), 3:6, 12–10 |
| Finalista | 18. | 21 października 2012 | Wiedeń | Twarda (hala) |  Filip Polášek | Andre Begemann Martin Emmrich | 4:6, 6:3, 4–10 |
| Finalista | 19. | 6 stycznia 2013 | Ad-Dauha | Twarda | Filip Polášek | Christopher Kas Philipp Kohlschreiber | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 15. | 10 lutego 2013 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Filip Polášek | Ivan Dodig Mate Pavić | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 16. | 14 kwietnia 2013 | Casablanca | Ceglana | Filip Polášek | Dustin Brown Christopher Kas | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 20. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Daniel Nestor |  Florin Mergea Lukáš Rosol | 5:7, 4:6 |
| Finalista | 21. | 27 października 2013 | Bazylea | Twarda (hala) | Oliver Marach |  Treat Huey Dominic Inglot | 3:6, 6:3, 4–10 |
| Zwycięzca | 12. | 11 stycznia 2014 | Auckland | Twarda | Marcelo Melo | Alexander Peya Bruno Soares | 4:6, 6:3, 10–5 |
| Zwycięzca | 15. | 15 czerwca 2014 | Halle | Trawiasta | Andre Begemann |  Marco Chiudinelli Roger Federer | 1:6, 7:5, 12–10 |
| Finalista | 22. | 19 października 2014 | Wiedeń | Twarda (hala) | Andre Begemann | Jürgen Melzer Philipp Petzschner | 6:7(6), 6:4, 7–10 |
| Finalista | 23. | 9 stycznia 2015 | Ad-Dauha | Twarda | Philipp Oswald | Juan Mónaco Rafael Nadal | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 24. | 27 września 2015 | Petersburg | Twarda (hala) | Alexander Peya | Treat Huey Henri Kontinen | 5:7, 3:6 |
| Finalista | 25. | 23 października 2016 | Moskwa | Twarda (hala) | Jürgen Melzer |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 5:7, 6:4, 5–10 |
| Zwycięzca | 19. | 23 lipca 2017 | Båstad | Ceglana | Philipp Petzschner | Sander Arends Matwé Middelkoop | 6:2, 3:6, 10–7 |
Przypisy
- ↑ Dzevad Mesic, Julian Knowle to play selected tournaments, now works with Dennis Novak, tennisworldusa.org, 4 czerwca 2019 (dostęp: 13 lutego 2021).
- ↑ a b Australian Open: „KraMies”-Coach Julian Knowle gibt ein Blitzcomeback, tennisnet.com, 7 lutego 2021 (dostęp: 13 lutego 2021).
- ↑ a b Julian Knowle, atptour.com (dostęp: 13 lutego 2021).
- ↑ ATP Montpellier: Blitz comeback by Julian Knowle, tennisnet.com, 5 lutego 2020 (dostęp: 13 lutego 2021).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 22 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flaga Finlandii
