Julian Kuiłowski

Julian Kuiłowski

Kraj działania	Austro-Węgry
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1826 Koniuszki Królewskie
Data i miejsce śmierci	4 maja 1900 Lwów
Miejsce pochówku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Arcybiskup metropolita lwowski
Okres sprawowania	1899-1900
Biskup stanisławowski
Okres sprawowania	1891-1899
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół greckokatolicki
Prezbiterat	1 kwietnia 1854
Nominacja biskupia	26 czerwca 1890[1]
Sakra biskupia	17 sierpnia 1890

Julian Kuiłowski h.Sas (ur. 1 maja 1826 w Koniuszkach Królewskich w obecnym rejonie samborskim, zm. 4 maja 1900 we Lwowie) – uczestnik Wiosny Ludów, biskup greckokatolicki, metropolita lwowski.

Życiorys

W młodości brał udział w powstaniu węgierskim i bitwy pod Szegedynem. Po kapitulacji powstania w sierpniu 1849 przebywał kolejno w Serbii i Bułgarii. W latach 1849-1850 był żołnierzem armii Osmana paszy. Od 1850 mieszkał w Paryżu, gdzie ukończył teologię w seminarium St. Suplice i w 1854 przyjął święcenia kapłańskie. W Paryżu utrzymywał kontakty ze środowiskiem Hotelu Lambert.

W 1856 opuścił Paryż i przez rok pełnił funkcję duszpasterza na wyspie Korfu. W wyniku amnestii wrócił do Galicji w 1857. W latach 1859-1884 był proboszczem unickim w Ruskim Siole, oraz w latach 1876-1881 administratorem, a w latach 1881-1882 dziekanem greckokatolickiego dekanatu birczańskiego.

W 1878 otrzymał od papieża Leona XIII tytuł tajnego szambelana papieskiego. W 1882 mianowany kanonikiem gremialnym greckokatolickiej kapituły przemyskiej, w latach 1883-1884 rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu.

Od 1887 archiprezbiter i przewodniczący kapituły stanisławowskiej. W 1890 mianowany biskupem pomocniczym eparchii przemyskiej z tytułem biskupa Hephaestus, święcenia przyjął 26 czerwca 1890. W latach 1891-1899 biskup ordynariusz stanisławowski, nie zdobył sympatii wśród Ukraińców ze względu na swoją propolską postawę. Od 1898 był asystentem tronu papieskiego.

22 stycznia 1899 mianowany arcybiskupem lwowskim obrządku unickiego. W kwietniu 1900 został obdarzony tytułem tajnego radcy cesarza Franciszka Józefa I.

Przypisy

Bibliografia

• Cz. Lechicki, Kuiłowski Julian [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. X
• Dmytro Błażejowśkyj – „Historical sematism of the Eparchy of Peremysl including the Apostolic Administration of Lemkivscyna (1828-1939)”, Lwów 1995