Julian Zubczewski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | nauczyciel |
Narodowość | polska |
Małżeństwo | Olga |
Krewni i powinowaci | |
Odznaczenia | |
Julian Zubczewski (ur. 17 lutego 1855 w Osowcach, zm. 24 maja 1924 w Zakopanem) – polski nauczyciel.
Życiorys
Urodził się 17 lutego 1855 w Osowcach[1][2]. Był synem Teofila[3]. Pochodził z Zakopanego. Zdał egzamin kwalifikacyjny z matematyki i fizyki na nauczyciela szkół realnych[2]. Podjął pracę nauczyciela od 10 listopada 1878[1]. Był aplikantem, a później suplentem szkół realnych oraz seminariów żeńskich i męskich we Lwowie[2]. Wykładał matematykę i fizykę[4]. Egzamin zawodowy złożył 11 lipca 1879[1]. Został mianowany nauczycielem rzeczywistym 25 lipca 1887[1]. Został mianowany na stanowisko dyrektora szkoły 5 sierpnia 1896[1]. W 1897 był dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego w Tarnopolu[2]. Był dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego w Rzeszowie. Od 1899 był dyrektorem Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego we Lwowie[4]. Z tej posady w połowie 1903 został przeniesiony na stanowisko dyrektora C. K. Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Stanisławowie (zamieniony miejscami z prof. Janem Wojciechowskim)[1][5][6]. Od września 1902 był dyrektorem c. k. komisji egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych pospolitych i wydziałowych we Lwowie, po czym latem 1903 został mianowany na stanowisko dyrektora c. k. komisji egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych w Stanisławowie (także zamieniony posadami z J. Wojciechowskim)[7][8]. 14 lutego 1904 odbyła się w Stanisławowie uroczystość z okazji jubileuszu 25-lecia pracy Juliana Zubczewskiego[9]. W styczniu 1910 otrzymał VI rangę w zawodzie[10]. W pierwszej połowie 1911 na własną prośbę został przeniesiony w stan spoczynku, a przy tej sposobności otrzymał podziękowania od C. K. Rady Szkolnej Krajowej za swoją pracę oświatową i na rzecz kształcenia nauczycieli[11].
Był członkiem koła męskiego Towarzystwa Szkoły Ludowej w Stanisławowie[12], członkiem Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej[13]. W 1908 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa[14][1][15].
Julian Zubczewski i jego żona Olga nie mieli własnych dzieci[4]. Ich adoptowaną córką była Helena (1888-1972)[4]. Pełniąc stanowisko dyrektora rzeszowskiego seminarium Julian Zubczewski zwrócił uwagę na przybyłego do szkoły w 1898 Władysława Sikorskiego i przyjął go do swojego mieszkania jako domownika, wspierał materialnie, a po przeprowadzce do Lwowa w 1899 posłał go kontynuowania nauki w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[6][16]. W 1909 Helena i Władysław Sikorski wzięli ślub[17].
Julian Zubczewski zmarł 24 maja 1924 w Zakopanem[18][19]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. M1-7-8)[20], gdzie spoczęła także jego żona Olga (1860-1935), w 1972 zostały pochowane prochy Heleny Sikorskiej[4], a potem także mjr Marceli Kycia[19].
Publikacja
- Sługa Boży (1912, dramat w ośmiu odsłonach)[21]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 3.
- ↑ a b c d Księga pamiątkowa Towarzystwa „Bratniej Pomocy” Słuchaczów Politechniki we Lwowie (wydana z powodu Zjazdu z dnia 12. lipca 1894 byłych słuchaczów Akademii technicznej, następnie Szkoły politechnicznej we Lwowie). Lwów: 1897, s. 284.
- ↑ Julian Zubczewski. geni.com. [dostęp 2016-05-22].
- ↑ a b c d e Sikorskich Republika Pl. Helena Zubczewska-Sikorska - żona generała. sikorskich.republika.pl. [dostęp 2016-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)].
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 23, s. 334, 15 lipca 1903.
- ↑ a b Jerzy Majka: Generał Władysław Sikorski. loustrzyki.edu.pl. s. 2. [dostęp 2016-05-22].
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 32, s. 441, 24 września 1902.
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 23, s. 384, 16 sierpnia 1905.
- ↑ Wiadomości bieżące. Stanisławów. „Słowo Polskie”. Nr 85, s. 6, 19 lutego 1904.
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 2, s. 18, 26 stycznia 1910.
- ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy C. K. Rady Szkolnej Krajowej w Galicyi”. Nr 12, s. 180, 15 maja 1911.
- ↑ Sprawozdanie Zarządu Koła Męskiego Towarzystwa "Szkoły Ludowej" w Stanisławowie za rok 1904. Stanisławów: 1905, s. 31.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1910. Lwów: 1911, s. 29.
- ↑ Odznaczenia jubileuszowe. „Kurjer Lwowski”. Nr 561, s. 2, 1 grudnia 1908.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 203.
- ↑ Krótka biografia gen. Władysław Sikorskiego, Wielkiego Bohatera Narodowego, człowieka, który Wolność Polski cenił ponad wszystko. gim50.kopernik.edu.pl. [dostęp 2016-05-22].
- ↑ Jerzy Majka: Generał Władysław Sikorski. loustrzyki.edu.pl. s. 4. [dostęp 2016-05-22].
- ↑ Drobne wiadomości. „Goniec Śląski”. Nr 121, s. 2, 26 maja 1924.
- ↑ a b Julian Zubczewski. zakopane-parafia.grobonet.com. [dostęp 2021-05-12].
- ↑ [https://zakopane-parafia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=11544&inni=0&cinki=1%7C śp. Julian Zubczewski
- ↑ VI. Teatr. „Katalog Nowych Książek”. Nr 9-10, s. 81, 87, 1912.
Linki zewnętrzne
- Prace Juliana Zubczewskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Heleny Sikorskiej na Nowym Cmentarzu w Zakopanem