Julien Benneteau

Julien Benneteau
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1981
Bourg-en-Bresse

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

sierpień 2018

Trener

Antoine Benneteau

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

26 (30 kwietnia 2012)

Australian Open

3R (2006, 2012, 2013, 2018)

Roland Garros

QF (2006)

Wimbledon

4R (2010)

US Open

3R (2009, 2011–2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

5 (3 listopada 2014)

Australian Open

QF (2007, 2015)

Roland Garros

W (2014)

Wimbledon

F (2016)

US Open

SF (2004, 2007)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brązLondyn 2012tenis ziemny
(gra podwójna)

Julien Benneteau (ur. 20 grudnia 1981 w Bourg-en-Bresse) – francuski tenisista, zwycięzca French Open 2014 w grze podwójnej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Londynu (2012) w deblu, reprezentant Francji w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

Występując w gronie juniorów wygrał Benneteau US Open z 1999 roku w grze podwójnej wspólnie z Nicolasem Mahutem.

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2000, a zakończył podczas US Open 2018[1].

Po kilku latach startów w turniejach niższej rangi (ITF Futures i ATP Challenger Tour) Benneteau awansował do czołowej setki rankingu światowego w 2004 roku. W roku 2008 po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju ATP World Tour, w Casablance. Mecz o tytuł przegrał z rodakiem Gilles'em Simonem. W tym samym roku osiągnął również finał rozgrywek w Lyonie, jednak uległ Robinowi Söderlingowi. W roku 2009 doszedł do finału turnieju w Kitzbühel ponosząc porażkę z Guillermo Garcíą Lópezem, a na początku sezonu 2010 doszedł do finału w Marsylii, przegrywając z Michaëlem Llodrą. W sierpniu 2011 roku Benneteau osiągnął finał rozgrywek w Winston Salem, w którym nie sprostał Johnowi Isnerowi, natomiast w styczniu 2012 roku przegrał z Jarkko Nieminenem w finale turnieju w Sydney[2]. We wrześniu 2012 roku Francuz awansował do kolejnego finału, w Kuala Lumpur, gdzie poniósł porażkę z Juanem Mónaco. Ósmy singlowy finał Francuz osiągnął w lutym 2013 roku w Rotterdamie, gdzie po drodze pokonał Rogera Federera. W pojedynku o tytuł nie sprostał Juanowi Martínowi del Potro. W tym samym sezonie dotarł Francuz, we wrześniu, do finału w Kuala Lumpur ponosząc porażkę w spotkaniu o tytuł z João Sousą. Rok później ponownie był w finale turnieju w Malezji, jednak tym razem był od niego lepszy Kei Nishikori. Najwyższą pozycję w rankingu singlistów Benneteau osiągnął w kwietniu 2012 roku – nr 26.

W grze podwójnej Benneteau wygrał dwanaście turniejów ATP World Tour oraz dziewięć razy był finalistą tych rozgrywek. W czerwcu 2014 roku został mistrzem Rolanda Garrosa, w parze z Édouardem Rogerem-Vasselinem. Finałowy pojedynek para wygrała z Marcelem Granollersem i Marcem Lópezem 6:3, 7:6(1). W 2016 roku został finalistą Wimbledonu. Najwyżej sklasyfikowany w zestawieniu deblistów Benneteau był na 5. miejscu w listopadzie 2014 roku.

W marcu 2010 roku Benneteau zadebiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa przeciwko Niemcom w pojedynku I rundy grupy światowej. Swój deblowy pojedynek z parą Philipp Kohlschreiber-Christopher Kas wygrał partnerując Michaëlowi Llodrze, natomiast w singlu pokonał Benjamina Beckera. Do końca 2012 roku Benneteau wystąpił w trzech meczach singlowych, z których dwa wygrał oraz pięciu spotkaniach deblowych, z których w trzech triumfował.

Na przełomie lipca i sierpnia 2012 roku wspólnie z Richardem Gasquetem zdobył brązowy medal XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce pokonali debel David Ferrer-Feliciano López 7:6(4), 6:2.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–10)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.25 maja 2008CasablancaCeglanaFrancja Gilles Simon5:7, 2:6
Finalista2.26 października 2008LyonDywanowa (hala)Szwecja Robin Söderling3:6, 7:6(5), 1:6
Finalista3.24 maja 2009KitzbühelCeglanaHiszpania Guillermo García-López6:3, 6:7(1), 3:6
Finalista4.21 lutego 2010MarsyliaTwarda (hala)Francja Michaël Llodra3:6, 4:6
Finalista5.27 sierpnia 2011Winston-SalemTwardaStany Zjednoczone John Isner6:4, 3:6, 4:6
Finalista6.15 stycznia 2012SydneyTwardaFinlandia Jarkko Nieminen2:6, 5:7
Finalista7.30 września 2012Kuala LumpurTwarda (hala)Argentyna Juan Mónaco5:7, 6:4, 3:6
Finalista8.17 lutego 2013RotterdamTwarda (hala)Argentyna Juan Martín del Potro6:7(2), 3:6
Finalista9.29 września 2013Kuala LumpurTwarda (hala)Portugalia João Sousa6:2, 5:7, 4:6
Finalista10.28 września 2014Kuala LumpurTwarda (hala)Japonia Kei Nishikori6:7(4), 4:6

Gra podwójna (12–9)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.5 października 2003MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutFrancja Michaël Llodra
Francja Fabrice Santoro
7:6(2), 6:3
Finalista1.12 października 2003LyonDywanowa (hala)Francja Nicolas MahutIzrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
1:6, 3:6
Zwycięzca2.29 października 2006LyonDywanowa (hala)Francja Arnaud ClémentCzechy František Čermák
Czechy Jaroslav Levinský
6:2, 6:7(3), 10–7
Finalista2.22 kwietnia 2007Monte CarloCeglanaFrancja Richard GasquetStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
2:6, 1:6
Zwycięzca3.9 marca 2008Las VegasTwardaFrancja Michaël LlodraStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:4, 4:6, 10–8
Zwycięzca4.18 października 2009SzanghajTwardaFrancja Jo-Wilfried TsongaPolska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:2, 6:4
Zwycięzca5.1 listopada 2009LyonTwarda (hala)Francja Nicolas MahutFrancja Arnaud Clément
Francja Sébastien Grosjean
6:4, 7:6(6)
Zwycięzca6.21 lutego 2010MarsyliaTwarda (hala)Francja Michaël LlodraAustria Julian Knowle
Szwecja Robert Lindstedt
6:4, 6:3
Finalista3.15 sierpnia 2010TorontoTwardaFrancja Michaël LlodraStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 3:6
Finalista4.20 lutego 2011MarsyliaTwarda (hala)Francja Jo-Wilfried TsongaHolandia Robin Haase
Wielka Brytania Ken Skupski
3:6, 7:6(4), 11–13
Finalista5.13 listopada 2011ParyżTwarda (hala)Francja Nicolas MahutIndie Rohan Bopanna
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
2:6, 4:6
Zwycięzca7.21 kwietnia 2013Monte CarloCeglanaSerbia Nenad ZimonjićStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 7:6(4), 14–12
Zwycięzca8.4 sierpnia 2013WaszyngtonTwardaSerbia Nenad ZimonjićStany Zjednoczone Mardy Fish
Czechy Radek Štěpánek
7:6(5), 7:5
Zwycięzca9.23 lutego 2014MarsyliaTwarda (hala)Francja Édouard Roger-VasselinAustralia Paul Hanley
Wielka Brytania Jonathan Marray
4:6, 7:6(6), 13–11
Zwycięzca10.8 czerwca 2014French Open, ParyżCeglanaFrancja Édouard Roger-VasselinHiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:3, 7:6(1)
Finalista6.5 października 2014PekinTwardaKanada Vasek PospisilHolandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
7:6(6), 5:7, 5–10
Finalista7.12 października 2014SzanghajTwardaFrancja Édouard Roger-VasselinStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:7(3)
Finalista8.9 lipca 2016Wimbledon, LondynTrawiastaFrancja Édouard Roger-VasselinFrancja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(1), 3:6
Zwycięzca11.26 lutego 2017MarsyliaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutHolandia Robin Haase
Wielka Brytania Dominic Inglot
6:4, 6:7(9), 10–5
Finalista9.25 czerwca 2017LondynTrawiastaFrancja Édouard Roger-VasselinWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
2:6, 3:6
Zwycięzca12.24 września 2017MetzTwarda (hala)Francja Édouard Roger-VasselinHolandia Wesley Koolhof
Nowa Zelandia Artem Sitak
7:5, 6:3

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej2000200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018Wygrane turniejeBilans w turnieju
Australian Open1R1R3R1R1R1R2R3R3R2R1R1R3R0 / 1310–13
French Open1R1R3R1RQF1R4R1R2R2R3R3R1R1R1R2R0 / 1616–16
Wimbledon2R1R2R1R1R1R4R2R3R2R1R2R1R2R0 / 1411–14
US Open1R1R1R1R1R3R2R3R3R3R1R1R1R2R0 / 1410–14

Przypisy

  1. Julien Benneteau to end his career this year - Here is where, „Tennis World USA” [dostęp 2018-09-02] (ang.).
  2. Jarkko Nieminen tops Julien Benneteau (ang.). W: Associated Press [on-line]. espn.com, 15 stycznia 2012. [dostęp 2017-04-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Julien Benneteau (June 11, 2013) (cropped).jpg
Autor: Carine06, Licencja: CC BY-SA 2.0
Julien Benneteau