Julius von Roux

Julius von Roux
Julius de Roux
Data i miejsce urodzenia

ok. 1803
Steinau an der Oder

Data i miejsce śmierci

24 maja 1867
Breslau

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

historyzm

Ważne dzieła

Nowy Ratusz we Wrocławiu

Julius von Roux (też: Julius de Roux, ur. ok. 1803[1] w Ścinawie, zm. 24[2] lub 3 maja[3]1867 we Wrocławiu) – niemiecki inżynier i urzędnik, miejski radca budowlany we Wrocławiu w latach 1855-1866.

Życiorys

Von Roux studiował na Akademii Budowlanej w Berlinie, którą ukończył w 1828[2][1]. Brał w tym czasie udział w konkursach miesiąca (Monatskonkurrenzen)[4]. Następnie pracował w biurze Karla Friedricha Schinkla i był członkiem Związku Architektów (Architektenverein)[2].

W początku lat 50. XIX wieku von Roux był urzędnikiem w służbie rządowej - spisy urzędników budowlanych wymieniały go jako inspektora budownictwa wodnego (Wasserbauinspector) w Ścinawie [5] [6] [7] [8]. 18 stycznia 1855 został wybrany przez radę miejską Wrocławia na stanowisko miejskiego radcy budowlanego[2]. W 1864 wybrano drugiego radcę, który pełnił swe obowiązki równolegle z von Roux - Hansa Zimmermanna.

1 stycznia 1866 przeszedł na emeryturę (lub rentę)[2]. Już od października 1865 w związku ze złym stanem zdrowia nie mógł pracować, w swoim wymówieniu podał jako jego powód podeszły wiek[3]. Wkrótce potem zmarł.

Von Roux był żonaty i miał czwórkę dzieci[2]. W książce adresowej Wrocławia z 1868 figuruje wdowa po radcy budowlanym Anna von Roux, zamieszkała przy Friedrichstraße (ob. ul. Kolejowa)[9].

Poświadczone dzieła

Wszystkie we Wrocławiu
  • Nadzór nad inwestycjami miejskimi, m.in. nad budową Nowego Ratusza[2]
  • Niezrealizowane projekty kościoła Zbawiciela na Polach Stawowych, 1856 - w stylu neogotyckim oraz stylu arkadowym (Rundbogenstil)[10]
  • Budynki szkolne:
    • Wyższa szkoła dla dziewcząt (Höhere Töchterschule; od 1887 im. cesarzowej Augusty - Augustaschule) przy ul. Piotra Skargi 26-28 (Taschenstraße), 1862 (z F. Zastrau; budynek nie istnieje)[11]
    • Szkoła elementarna przy ul. Na Szańcach (Gneisenaustraße), 1863[12]
    • Szkoła elementarna przy pl. Franciszkańskim 1-3 (Minoritenhof 1-3), 1864[12] (zachowana, obecnie Zespół Szkół Sióstr Salezjanek im. Jana Pawła II)
    • Projekty kilku dalszych szkół (w większości zrealizowane później po przeróbkach przez Hansa Zimmermanna)[12]

Bibliografia

  • Halina Okólska: Nadburmistrzowie i inni urzędnicy Magistratu Wrocławia 1808 – 1933 (pol.). [dostęp 2012-02-11].
  • Daria Dorota Pikulska, Carl Johann Christian Zimmermann, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocław 2005, ISBN 83-89262-21-5
  • Maria Zwierz: Architektura wrocławskich szkół do roku 1885. W: Maria Zwierz (red.): Wrocławskie szkoły. Historia i architektura. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2004, s. 183–187. ISBN 83-89262-04-5.

Przypisy

  1. a b Pikulska, Carl Johann Christian Zimmermann, s. 17
  2. a b c d e f g Okólska, Nadburmistrzowie..., s. 49–50.
  3. a b Pikulska, op.cit., s. 20
  4. Julius de Roux: Schaufenster. Monatskonkurrenz März 1833 (niem.). Technische Universität Berlin, Architekturmuseum in der Universitätsbibliothek. [dostęp 2012-02-11].
  5. Verzeichniß der angestellten Baubeamten des Staats. „Zeitschrift für Bauwesen”. I (dodatek), s. 5, 1851. Berlin (niem.). [dostęp 2012-02-06]. 
  6. Verzeichniß der angestellten Baubeamten des Staats am 1. Januar 1852. „Zeitschrift für Bauwesen”. II (dodatek), s. 5, 1852. Berlin (niem.). [dostęp 2012-02-06]. 
  7. Verzeichniß der angestellten Baubeamten des Staats am 1. Januar 1853. „Zeitschrift für Bauwesen”. III (dodatek do wydania III i IV), s. 5, 1853. Berlin (niem.). [dostęp 2012-02-06]. 
  8. Verzeichniß der angestellten Baubeamten des Staats am 1. Januar 1854. „Zeitschrift für Bauwesen”. IV (dodatek do wydania III i IV), s. 197, 1851. Berlin (niem.). [dostęp 2012-02-06]. 
  9. Historische Adressbücher: Anna Roux, von Breslau (niem.). Verein für Computergenealogie. [dostęp 2012-02-11].
  10. Pikulska, op.cit., s. 35
  11. Zwierz, Architektura wrocławskich szkół, s. 183-184
  12. a b c Zwierz, op.cit., s. 185

Media użyte na tej stronie