Juliusz Hochberger

Juliusz Hochberger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia16 maja 1840
Poznań
Data i miejsce śmierci5 kwietnia 1905
Lwów
Miejsce spoczynkuCmentarz Łyczakowski we Lwowie
Zawód, zajęciearchitekt
Kościół Najświętszego Zbawiciela (dawniej św. Pawła), Poznań
Gmach Galicyjskiego Sejmu Krajowego (obecnie Uniwersytet Lwowski), Lwów
Gimnazjum nr 3 im. Franciszka Józefa I (w latach 1918-1939 im. Stefana Batorego), Lwów
Austriacki Bank Kredytowy, Lwów

Juliusz Karol Hochberger (ur. 16 maja 1840 w Poznaniu, zm. 5 kwietnia 1905 we Lwowie) – polski architekt.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w 1859 wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował naukę na Królewskiej Akademii Budownictwa. Już podczas studiów okazał się wybitnym architektem, w 1866 został odznaczony srebrnym medalem w konkursie zorganizowanym z okazji rocznicy śmierci Karla Friedricha Schinkela. Po ukończeniu studiów rozpoczął praktykę u pruskich architektów i przedsiębiorców budowlanych, jego twórczość w tym czasie była różnorodna, projektował kościoły, mosty, drogi, szpitale, stacje kolejowe i dworce. Był m.in. głównym inżynierem na budowie linii kolejowej łączącej Toruń z Poznaniem. W 1872 wziął udział w konkursie na wolne stanowisko szefa Miejskiego Urzędu Budowlanego we Lwowie, wygrał go i zajmował to stanowisko przez trzydzieści trzy lata. Od 1877 należał do Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, od 1882 wchodził w skład rady redakcyjnej czasopisma "Dźwignia", a od 1890 do 1893 Czasopisma Technicznego. Aktywnie uczestniczył w przygotowaniach do Powszechnej Wystawy Krajowej we Lwowie. W 1894 został odznaczony Orderem Żelaznej Korony III klasy. Zmarł w 1905, spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim (kw. 86).

Dorobek architektoniczny

Kościoły

Budynki administracyjne

Placówki oświatowe

W 1873 sejm Austro-Węgier przyjął uchwałę zmieniającą zasady finansowania szkolnictwa, od tego czasu ciężar budowy gmachów szkolnych i ich utrzymania spadł na lokalne samorządy. Poza istniejącymi szkołami żeńskimi i męskimi wprowadzono również koedukacyjny model nauczania. Jednym z uczestniczących w konkursach na budowę gmachów szkolnych był Juliusz Hochberger, zaprojektował:

Instytucje

  • Budynek firmy ubezpieczeniowej, później Austriacki Bank Kredytowy przy ulicy Strzelców Siczowych 14 (3 maja) /1883/;
  • Gmach oddziału krakowskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego "Florianka" przy ulicy Strzelców Siczowych 16 (3 maja) /1887/ (autorstwo tego gmachu przypisywano Ludwikowi Baldwin-Ramułtowi);

Inne budynki i budowle

  • Własna willa przy ulicy św. Cyryla i Metodego 11 (Jana Długosza) /1880/, w 1913 dom nabył rzeźbiarz Stanisław Roman Lewandowski i zlecił jego przebudowę Kazimierzowi Teodorowiczowi, obecnie przedszkole;
  • Plebania cerkwi świętej Paraskiewy przy ulicy Hajdamackiej 2 (Balonowa) /1873-1876/;
  • Remiza straży pożarnej na placu Kniazia Światosława (Józefa Bema);
  • Remiza straży pożarnej przy ulicy Wołodymira Winniczenki (Stefana Czarnieckiego) /1884/ – nie istnieje;
  • Remiza straży pożarnej przy placu Daniela Halickiego (Plac Strzelecki), współautor Ignacy Brunek, na elewacji rzeźba św. Floriana dłuta Piotra Wójtowicza /1901/;
  • Maneż wojskowy przy ulicy Generała Ołeksandra Hrekowa 1 (Arciszewskich) przy Weteranów /1889-1891/;
  • Przytułek dla biednych fundacji Brata Alberta u zbiegu ulicy Złotej 2 i Kleparowskiej 15 /1892-1896/;
  • Kompleks zabudowań szpitalnych dla nieuleczalnie chorych przy ulicy Stepana Smal-Stockiego (Bilińskich) fundacji Antoniego i Walerii Bilińskich, współautorzy Jan Lewiński, Józef Kajetan Janowski, Adolf Wiktor Weiss i Ignacy Brunek /1891-1897/;
  • Pawilon Lwowa na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w 1894, pomysł Juliusza Hochbergera został zrealizowany przez Karela Boublíka. Po zakończeniu wystawy został przebudowany na restaurację działającą w Parku Stryjskim /1894/;
  • Projekt restauracji Bramy Prochowej /1895/;
  • Neogotycka brama wejściowa na Cmentarz Łyczakowski /1875, przebudowa 1901/;
  • Most na Obrze w Trzcielu.

Bibliografia

  • S. Łoza, Słownik architektów i budowniczych polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących. Wydawnictwo Instytutu Popierania Nauki im. Mianowskiego Warszawa 1931 s. 131—132.
  • S. Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce. Wyd. Budownictwo i Architektura Warszawa 1954.
  • Jakub Lewicki, Między tradycją a nowoczesnością: architektura Lwowa lat 1893-1918. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami: Wydawnictwo Neriton Warszawa 2005 s. 590 ISBN 83-88372-29-7.
  • Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2008, ISBN 978-83-89188-70-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Князя Романа, 5.JPG
Autor: Zatushevskyy, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-101-1379
14, Sichovykh Striltsiv Street, Lviv.jpg
Autor: Aeou, Licencja: CC BY 3.0
Дім № 14 на вулиці Січових Стрільців у Львові. Архітектор Юліуш Гохберґер (1840—1905).
Juliusz Hochberger (-1905).jpg
Juliusz Hochberger (-1905)
Diet of Galicia and Lodomeria.png
Diet of Galicia and Lodomeria in Lwov, constructed during the Austro-Hungarian reign. After World War I it was turned into the building of Lviv University.