Juliusz Koźma

Juliusz Koźma
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1842
Trepcza

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1914
Sanok

Juliusz Alojzy Koźma (ur. 9 maja 1842 w Trepczy, zm. 1 sierpnia 1914 w Sanoku) – właściciel ziemski.

Nagrobek Juliusza Koźmy

Życiorys

Juliusz Alojzy Koźma[1][2][a] urodził się 9 maja 1842[1]. Był synem Juliusza[1] (wzgl. Jan Juliusz[3], właściciel Trepczy[4][5][b] i Zabłociec[4][6][3][1], zm. 1845 w wieku 45 lat[7]) i Alojzy z domu Martini de Rachel[4][6][3][1][8] (zm. w 1870 w wieku 64 lat)[9]. Miał rodzeństwo: Edwarda Juliusza (1829-1833[4][10]), Alojzę Julię (ur. 1830)[11], Władysława Kajetana (1833-1843[12][13]), Ludwikę (zamężna z Janem Malickim[c]), Emilię Annę[6] (potem określana jako Anna Emilia; stanu wolnego, 1835-1865)[6][14], Józefinę Julię (ur. 1837[3], od 1857 zamężna z urzędnikiem Józefem Markiem[15]), Joannę (ur. 1844[16], od 1866 zamężna z ww. Józefem Markiem[17]).

Był właścicielem ziemskim obszarów pod Sanokiem, majątków: Trepcza[18][d], Zabłotce[19]. W Trepczy w 1905 posiadał teren leśny o powierzchni 325,9 ha[20], a w 1911 posiadał 322 ha[21]. Na początku XX wieku dzierżawił tam także grunty należące do Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku[22]. Jego przodek Jan Koźma także był właścicielem w Trepczy.

Na przełomie lat 70./80. był zastępcą członka C. K. Powiatowej Komisji Szacunkowej w Sanoku[23][24][25][26]. Został wybrany sędzią przysięgłym sądu w Przemyślu na czteroletnią kadencję od 17 listopada 1888[27]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1892-1893)[28] oraz członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[29]. Przed 1914 był członkiem i radnym oddziału sanockiego C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego[30][31][32]. W 1902 był w powiecie sanockim jednym z czterech ocenicieli przy tłumieniu zarazy płucnej u bydła rogatego[33].

Został mianowany przez Wydział Rady Powiatowej członkiem komisji (1909[34], 1914[35]).

Zmarł na zapalenie płuc 1 sierpnia 1914[2][e]. Został pochowany w głównej alei cmentarza przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[36]. Wykonawcą nagrobka Juliusza Koźmy był lwowski rzeźbiarz, Ludwik Makolondra[37].

Jego żoną była Antonina z domu Laurecka (zm. 30 marca 1902)[8]. W dniu 10 lutego 1903 poślubił w Sanoku Teklę z domu Fal (ur. 1857[8], zm. 10 marca 1931 w wieku 73 lat[2][38]).

Uwagi

  1. ↑ Niekiedy w źródłach nazwisko podawane w formie „Kozma”.
  2. ↑ Według stanu z 1845 posiadaczami Trepczy i Tyrawy Solnej byli spadkobiercy Juliusza Koźmy. Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1846. Lwów: 1846, s. 379.
  3. ↑ W 1851 Ludwika Malicka urodziła córkę. Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 266.
  4. ↑ Już po swojej śmierci Juliusz Koźma figurował jako właściciel Trepczy jeszcze w Skorowidzu z 1918. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 169.
  5. ↑ Według parafialnej Księgi Zmarłych przeżył 74 lata, co oznaczałoby, że urodził się około 1840.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 92 (poz. 101).
  2. ↑ a b c Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 162 (poz. 125).
  3. ↑ a b c d Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 22.
  4. ↑ a b c d Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 343.
  5. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1834. Lwów: 1834, s. 513.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1835. Lwów: 1835, s. 307.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1836. Lwów: 1836, s. 312.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1837. Lwów: 1837, s. 315.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1838. Lwów: 1838, s. 320.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1839. Lwów: 1839, s. 338.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1840. Lwów: 1840, s. 342.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1841. Lwów: 1841, s. 345.
    •Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1843. Lwów: 1843, s. 361.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1844. Lwów: 1844, s. 359.
    •Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1845. Lwów: 1845, s. 375.
  6. ↑ a b c d Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 1.
  7. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 106 (poz. 119).
  8. ↑ a b c Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 200 (poz. 7).
  9. ↑ Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 224 (poz. 41).
  10. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 14.
  11. ↑ Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 344.
  12. ↑ Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 386.
  13. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 82 (poz. 5).
  14. ↑ Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 127 (poz. 45).
  15. ↑ Księga ślubów 1848-1967 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 94 (poz. 2).
  16. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 149.
  17. ↑ Księga ślubów 1848-1967 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 214 (poz. 12).
  18. ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 199.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 195.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 181.
    •Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 156.
    •Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1913, s. 85.
    •Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 169.
  19. ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 240.
  20. ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 406.
  21. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 20.
  22. ↑ Edward Zając: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. W stulecie konsekracji 1897-1997. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1997, s. 38. ISBN 83-905046-4-2.
  23. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 189.
  24. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 177.
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 173.
  26. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 179.
  27. ↑ Z izby sądowej. „Echo z nad Sanu”, s. 3, Nr 26 z 25 października 1885. 
  28. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 142. ISBN 978-83-939031-1-5.
  29. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziewiątego roku jej istnienia tj. 1894 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 4 maja 1895. s. 9.
  30. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1911. Lwów: 1912, s. 210, 263.
  31. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1912. Lwów: 1913, s. 199, 252.
  32. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1913. Lwów: 1914, s. 346.
  33. ↑ Wykaz mężów zaufania wybranych na ocenicieli przy tłumieniu zarazy płucnej u bydła rogatego. „Gazeta Lwowska”. Nr 94, s. 14, 25 kwietnia 1902. 
  34. ↑ Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1909, cz. 2, s. 45.
  35. ↑ Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1914, cz. 8, s. 141.
  36. ↑ Stefan Stefański: Cmentarze sanockie. Sanok: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1991, s. 29.
  37. ↑ Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 28, 30.
  38. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 360 (poz. 36).

Media użyte na tej stronie

Grave of Juliusz Koźma at Central Cemetery in Sanok 1c.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Juliusza Koźmy na Cmentarzu Centralnym w Sanoku autorstwa Ludwika Makolondry
Grave of Juliusz Koźma at Central Cemetery in Sanok 3 photo.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Juliusza Koźmy na Cmentarzu Centralnym w Sanoku autorstwa Ludwika Makolondry