Juliusz Kolberg

Juliusz Krzysztof Kolberg (Colberg)
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1776
Woldegk

Data i miejsce śmierci

5 września 1831
Warszawa

Zawód, zajęcie

kartograf
geodeta

Grób Juliusza Kolberga na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Juliusz Krzysztof Kolberg (Colberg[a][1][2]) herbu Kołobrzeg[3] (ur. 7 lipca 1776 w Woldegk, zm. 5 września 1831 w Warszawie) – polski kartograf i geodeta pochodzenia niemieckiego, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz poezji polskiej na niemiecki, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku[4].

Życiorys

Ojciec Oskara.

Pochodził z Meklemburgii, był synem radcy sądowego. Po ukończeniu gimnazjum praktykował u geometry. Następnie ukończył Akademię Budowlaną w Berlinie. W 1796 rozpoczął pracę geometry i topografa przy pomiarach Prus Południowych, czyli części zaboru pruskiego. W 1806 został inspektorem przy komorze celnej na Solcu w Warszawie. Poślubił wtedy Karolinę Mercoeur[5].

Następnie pełnił funkcję inspektora pomiarów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. W 1810 roku wraz z rodziną przeniósł się do Przysuchy, gdzie objął posadę zarządcy Zakładów Metalurgicznych Samuela Fraenkla[5].

W 1817 został za rekomendacją Stanisława Staszica profesorem miernictwa, geodezji i topografii Uniwersytetu Warszawskiego oraz szefem nowo utworzonej katedry. Od 1818 roku pracował równocześnie jako inspektor pomiarów Królestwa Polskiego.

Opublikował: Kartę pocztową i podróżną Król. polskiego i w. Ks. Poznańskiego (1817), Opisanie składu i użycia planimetru (1822), Teoryję rysowania gór (1825), Wzory rysowania map (1825), Atlas ośmiu województw (1827), Tabelę zamiany monet (1832), Kartę Królestwa Polskiego w 8 sekcyjach (1833), Porównanie miar i wag (1838).

Skonstruował pierwszy polski planimetr[6].

Członek czynny Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku[7].

Z Karoliną Fryderyką z domu Mercoeur (1788–1872) miał pięciu synów: Wilhelma (1807–1877), Oskara (1814–1890), Antoniego (1815–1882) i Juliusza Adolfa Kolberga (1818–1843) oraz Julię Kolberg (1810–1817). Pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 24, grób 34)[8].

Juliusz Kolberg, mapa województwa lubelskiego (1826)

Uwagi

  1. Publikacje Juliusza Kolberga były sygnowane Juliusz Colberg, jednak pisownia nazwiska Kolberg jest spotykana powszechnie w literaturze.

Przypisy

  1. Bibliografia Estreichera. [w:] Bibliografia XIX w. [on-line]. s. tom XVII, s. 164. [dostęp 2012-10-14]. (niem.).
  2. Kolberg Juliusz Krzysztof, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2012-11-05].
  3. herb nadany w 1829 roku, Kazimierz Marcinkowski, Rodziny zaszczycone szlachectwem w Królestwie Polskim 1815-1836 : z podaniem ich herbów na podstawie Dziennika Praw, Warszawa 1907, s. 32.
  4. Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 125.
  5. a b Agata Skrukwa: Oskar Kolberg 1814–1890. Poznań: Instytut im. Oskara Kolberga; IMiT, 2014. ISBN 978-83-932586-3-5.
  6. Rozmaitości. Pismo Dodatkowe do Gazety Lwowskiej, 1822 R. 2, nr 61.
  7. Lista imienna członków Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w styczniu 1829 roku, [Warszawa], [1829], s. 3.
  8. śp. Juliusz Kolberg

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lublin województwo mapa Juliusz Kolberg.jpg
"Mapa Jeneralna Województwa Lubelskiego Ułożona Według Naylepszych Źródeł przez Juliusza Colberg", Warszawa 1826
Juliusz Kolberg.jpg
Juliusz Kolberg, [1801-1850]