Juliusz Swoboda

Juliusz Swoboda
Julius Swoboda
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

1866

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png C. K. Armia,
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

Czeski Pułk Piechoty Nr 18,
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 90,
53 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Juliusz Swoboda[a] (ur. 1866, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Juliusz Swoboda urodził się w 1866[1]. Został oficerem C. K. Armii. Został mianowany podporucznikiem w piechocie z dniem 1 września 1888[2], później awansowany na stopień porucznika z dniem 1 maja 1892[3]. Jako oficer był żołnierzem czeskiego pułku piechoty nr 18 w Königgrätz[4], około 1889 pełnił funkcję adiutanta batalionu[5]. Od około 1899 był oficerem galicyjskiego pułku piechoty nr 90 w garnizonie w Rzeszowie[6][7], od około 1905 ze sztabem w Jarosławiu[8][9][10][11]. W tym czasie został awansowany na stopień kapitana 2 klasy z dniem 1 maja 1900[12], następnie około 1902 na stopień kapitana 1 klasy z dniem 1 maja 1900[13], a później na stopień majora z dniem 1 listopada 1911[14]. Oficerem 90 pułku pozostawał także podczas I wojny światowej[15].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został zweryfikowany w stopniu podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[16]. W 1923 oficerem rezerwowym 53 pułku piechoty garnizonującego w Stryju[17], a w 1924 w grupie pospolitego ruszenia oficerów piechoty[1].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji wojskowej c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Julius Swoboda”. Witold Hupert wymienił tożsamość „J. K. Swoboda”, zob. Witold Hupert: Walka o Lwów (od 1 listopada 1918 do 1 maja 1919 roku). Warszawa: 1933, s. 101. W niektórych źródłach (np. 1, 2) „Juliusz Swoboda” był przedstawiany jako organizator grupy i dowódca na przełomie 1918/1919 3 batalionu Strzelców Sanockich (w rzeczywistości faktycznie był nim ppłk Józef Swoboda). Z tego powodu w niniejszym haśle pierwotnie przypisano Juliuszowi Swobodzie dokonania Józefa Swobody z okresu 1918/1919. Zwrócili na to uwagę Andrzej Olejko i Bogusław Siwiec, zob. Olejko, Siwiec 2021 ↓, s. 35

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 253.
  2. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1889. Wiedeń: 1888, s. 258.
  3. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 236.
  4. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1889. Wiedeń: 1888, s. 309.
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1890. Wiedeń: 1889, s. 327.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1891. Wiedeń: 1891, s. 341.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1892. Wiedeń: 1892, s. 344.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1893. Wiedeń: 1893, s. 354.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1894. Wiedeń: 1894, s. 364.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1895. Wiedeń: 1895, s. 340.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1896. Wiedeń: 1895, s. 358.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1897. Wiedeń: 1896, s. 400.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1898. Wiedeń: 1897, s. 402.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1898, s. 404.
  6. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 566.
  7. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 574.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 580.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 576.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 580.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 588.
  8. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 596.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 612.
  9. ↑ a b c Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 630.
  10. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 636.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 642.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 646.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1913. Wiedeń: 1912, s. 682.
  11. ↑ a b c Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1914, s. 558.
  12. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 247.
  13. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 244.
  14. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 268.
  15. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 449.
    •Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 601.
    •Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 762.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 466.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 276.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • William W. Hagen: Anti-Jewish violence in Poland, 1914–1920. Cambridge: Cambridge University Press, 2018. ISBN 978-0-521-73818-7.
  • Andrzej Olejko, Bogusław Siwiec: Niepodległość nad Strwiążem. Ustrzyki 1918. T. 1. Ustrzyki Dolne: Bieszczadzkie Centrum Turystyki i Promocji w Ustrzykach Dolnych, 2021, s. 1-79, seria: Biblioteczka Bitew Bieszczadzkich. ISBN 978-83-950624-3-8.
  • Andrzej Olejko: Bieszczadzka niepodległość. Zapomniana wojna polsko-ukraińska w Bieszczadach 1918-1919. Krosno: Ruthenus, 2022, s. 1-336. ISBN 978-83-7530-852-5.

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
AUT Franz Joseph 50 years of reign - Military Medal.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Militärdienstzeichen-Silver.jpg
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Militärdienstzeichen austriaca con corona in argento per 25 anni di servizio attivo nell'esercito