Juliusz Twardowski
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 1874 |
---|---|
Data śmierci | 1945 |
Minister Galicji Austro-Węgier | |
Okres | od 1917 |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezes Austriacko-Polskiej Izby Handlowej | |
Okres | od 1921 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Juliusz Twardowski, Julius von Twardowski, Juliusz Twardowski ze Skrzypny, Julius von Twardowski-Skrzypna (ur. 23 stycznia 1874 w Wiedniu, zm. 1945) – doktor praw, polityk austriacki, polski i polonijny.
Życiorys
Urodził się 23 stycznia 1874 w Wiedniu, w rodzinie Piusa i Malwiny z Kuhnów[1]. Absolwent Theresianum w Wiedniu (1882–1892), student prawa na Uniwersytecie Wiedeńskim (Universität Wien) (1892–) i Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie (–1897). Brat Kazimierza Twardowskiego założyciela Szkoła Lwowsko-Warszawska. Był zatrudniony w austriackiej Prokuratorii Skarbu (1898–), Ministerstwie Handlu, Ministerstwie Robót Publicznych (1907–1910), w komórce ds. Galicji w Prezydium Rady Ministrów (Ministerratspräsidium) (1910–1917); formalnie pełnił urząd ministra bez teki (Minister ohne Geschäftsbereich lub Minister ohne Portefeuille) w Rządzie Ernsta Seidlera, którego nieoficjalnie określano ministrem ds. Galicji (Staatsminister für Galizien) (1917–1918). Następnie różne funkcje powierzały mu władze II Rzeczypospolitej – pełnomocnika Głównego Urzędu Likwidacyjnego w Wiedniu i przedstawiciela Polski w Konferencji Posłów w Wiedniu (1919–), jak i szefa delegacji do rokowań o I traktacie handlowym z Niemcami w Warszawie (1928–1930). Był założycielem jak pełnił też godność prezesa Austriacko-Polskiej Izby Handlowej (Österreichisch-Polnische Handelskammer) (1921–1930), oraz przewodniczącego Rady Przybocznej Miasta Krakowa (1939–1941).
Od 9 stycznia 1919 był mężem Pauli Smolinowej[1].
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera IVa).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Komandorski Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry, 1916)[2][3]
- Krzyż Zasługi I Klasy Orderu Zasługi (Austro-Węgry)[1]
- Krzyż Komandorski Orderu Świętego Olafa (Norwegia)[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rolniczej (Francja)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 324. [dostęp 2021-11-24].
- ↑ Nowe godności i odznaczenia. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 6, Nr 41 z 11 lutego 1916.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 167
Bibliografia
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 323–324. [dostęp 2021-11-24].
- Jan Dąbrowski, Dziennik 1914–1918, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977.
Linki zewnętrzne
- Juliusz Twardowski – publikacje w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Commendatore dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre du Mérite agricole, Chevalier, Since 1999
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Juliusza Twardowskiego na Cmentarzu Rakowickim
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka Orderu św. Olafa 3 kl.