Juliusz Wolfarth

Juliusz Wolfarth
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1888
Lipica Górna

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1942
KL Auschwitz

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Juliusz Wolfarth, starosta gostyński, przy biurku.
Juliusz Wolfarth więzień KL Auschwitz.

Juliusz Bronisław Wolfarth baron herbu własnego (ur. 21 listopada 1888 w Lipicy Górnej, zm. 17 lipca 1942 w KL Auschwitz) – polski urzędnik, w latach 1932–1937 starosta gostyński[1].

Życiorys

Urodził się 21 listopada 1888 w Lipicy Górnej, w ówczesnym powiecie rohatyńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w szlacheckiej rodzinie Bronisława Juliana i Modesty Franciszki Matyldy z Malczewskich herbu Tarnawa. Był starszym bratem Stanisława (ur. 1890), studenta Uniwersytetu Jagiellońskiego, podporucznika rezerwy c. i k. Pułku Ułanów Nr 1[2] i porucznika 8 Pułku Ułanów, poległego 4 lipca 1920 pod Kołodenką[3] (Kołodzianką)[4]. Jego dziadami byli: Franciszek Wolfarth, poseł do austriackiej Rady Państwa i Juliusz Malczewski, podporucznik armii Królestwa Polskiego.

Na stopień kadeta rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1910 i przydzielony w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 1 we Lwowie[5]. W 1912 został mianowany chorążym rezerwy z tym samym starszeństwem[6][7]. W szeregach macierzystego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[8], a następnie walczył w czasie I wojny światowej[9][10][11]. Na stopień nadporucznika rezerwy został awansowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 w korpusie oficerów kawalerii[12].

27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 8 pułku ułanów[13].

Jako starosta gostyński Juliusz Wolfarth objął honorowy patronat nad budową domu kultury, którego budowa rozpoczęła się 20 maja 1935[14].

Zginął w 1942 roku w obozie koncentracyjnym Auschwitz[1].

Jego syn Stanisław Wolfarth (1933–2007) był farmakologiem, profesorem nauk medycznych[1].

Ordery i odznaczenia

30 maja 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[16].

Przypisy

  1. a b c Stanisław Wolfarth. Gostyński Słownik Biograficzny – Muzeum w Gostyniu. [dostęp 2020-04-03].
  2. Ranglisten 1918 ↓, s. 936, 1006.
  3. Lista strat 1934 ↓, s. 992.
  4. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 397.
  5. Schematismus 1911 ↓, s. 749, 813.
  6. Schematismus 1913 ↓, s. 794, 861.
  7. Schematismus 1914 ↓, s. 659.
  8. a b Schematismus 1914 ↓, s. 727.
  9. Ranglisten 1916 ↓, s. 617, tu błędnie jako Wollfarth.
  10. Ranglisten 1917 ↓, s. 801.
  11. Ranglisten 1918 ↓, s. 1006, tu błędnie jako Wollfarth.
  12. Ranglisten 1916 ↓, s. 653.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 792.
  14. Historia kina "z duszą" - część 1. gostynska.pl. [dostęp 2020-04-03].
  15. a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 1006.
  16. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-12]..

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

AUT Karl-Truppenkreuz BAR.svg
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Juliusz Wolfarth więzień KL Auschwitz.jpg
Juliusz Wolfarth więzień KL Auschwitz
AUT KuK Kriegsbande schwertern-gold BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Juliusz Wolfarth, starosta gostyński, przy biurku.jpg
Juliusz Wolfarth, starosta gostyński, przy biurku.
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Juliusz Wolfarth więzień KL Auschwitz 2.jpg
Juliusz Wolfarth więzień KL Auschwitz