Junior Witter
| Pseudonim | The Hitter |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | junior półśrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 42 |
| Zwycięstwa | 37 |
| Przez nokauty | 22 |
| Porażki | 3 |
| Remisy | 2 |
| Nieodbyte | 0 |
Junior Witter (ur. 10 marca 1974 w Bradford) – angielski bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii junior półśredniej (do 140 funtów).
Zawodową karierę rozpoczął w styczniu 1997 roku. Już w swojej 18 walce, 24 czerwca 2000 roku, dostał szansę zdobycia tytułu mistrza świata IBF, przegrał jednak na punkty z Zabem Judahem[1].
Do końca 2004 roku stoczył kilkanaście walk, wszystkie zakończyły się jego zwycięstwem (pokonał m.in. Giuseppe Lauri, Salvatore Bataglię i Polaka, Krzysztofa Bieniasa). 11 lutego 2005 roku, w pojedynku eliminacyjnym WBC, pokonał Australijczyka Lovemore N'dou (N'dou w 3 i 4 rundzie leżał na deskach)[2]. W 2005 roku wygrał jeszcze dwie walki, pokonując srebrnego medalistę Igrzysk Olimpijskich w Sydney, Andrija Kotelnyka[3] i Colina Lynesa[4].
15 września 2006 roku zmierzył się z DeMarcusem Corleyem w walce o wakujący tytuł mistrza świata WBC (tytułu zrzekł się Floyd Mayweather Jr. zmieniając kategorię wagową na wyższą). Witter pokonał Amerykanina na punkty i zdobył pas mistrzowski[5]. Była to jego jedyna walka w 2006 roku.
W 2007 roku obronił swój tytuł dwa razy. 20 stycznia pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Meksykanina Arturo Moruę. Niecałe osiem miesięcy później, 7 września, odniósł zwycięstwo nad byłym mistrzem WBA, Vivianem Harrisem (TKO w 7 rundzie)[6].
Swój pas mistrzowski stracił 10 maja 2008 roku, przegrywając po niejednogłośnej decyzji na punkty z Amerykaninem Timothy Bradleyem[7]. Na ring powrócił 8 listopada tego samego roku, nokautując w trzeciej rundzie Victora Hugo Castro[8].
1 sierpnia 2009 roku stanął przed szansą ponownego zdobycia wakującego tytułu mistrza świata WBC, jednak przegrał z Devonem Alexandrem. W przerwie między ósmą i dziewiątą rundą Witter został najpierw ostrzeżony przez sędziego, aby przestał klinczować, a chwilę później sam zrezygnował z kontynuowania pojedynku i nie wyszedł do walki w dziewiątej rundzie, tłumacząc się później, że odnowiła mu się kontuzja łokcia. Do czasu przerwania walki Alexander wygrywał pojedynek u wszystkich sędziów w stosunku 80-72, 79-73 i 79-73[9].
Przypisy
- ↑ Judah Wins in Title Defense (ang.). The New York Times, 25.06.2000. [dostęp 2009-11-08].
- ↑ Witter survives N'Dou onslaught (ang.). BBC Sport, 20.02.2005. [dostęp 2009-11-08].
- ↑ Laboured Witter defeats Kotelnik (ang.). BBC Sport, 09.07.2005. [dostęp 2009-11-08].
- ↑ Witter dominates, Corcoran sizzles (ang.). EastSideBoxing.com, 22.10.2005. [dostęp 2017-06-25].
- ↑ Witter Decisions Corley! (ang.). EastSideBoxing.com. [dostęp 2017-06-25].
- ↑ James Slater: Boxing Report On Junior Witter Vs. Vivian Harris – Witter Scores Career-Best Win (ang.). EastSideBoxing.com, 07.09.2007. [dostęp 2017-06-25].
- ↑ Graham Houston: Timothy Bradley W12 (split) Junior Witter (ang.). Fightwriter.com. [dostęp 2009-11-08].
- ↑ Witter back with a bang (ang.). Sky Sports, 08.11.2008. [dostęp 2009-11-08].
- ↑ Francisco Salazar: Bradley retains WBO title! Alexander claims WBC 140lb world title (ang.). Fightnews.com, 01.08.2009. [dostęp 2009-11-08].
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Juniora Wittera. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.