Jurij Daniłow

Jurij Daniłow
Юрий Никифорович Данилов
Daniłow Czarny
Ilustracja
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1866
Kijów, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1937
Paryż, Francja

Przebieg służby
Lata służby

1883–1920

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Red star.svg Armia Czerwona
Volunteer Army Insignia.svg Armia Ochotnicza

Jednostki

Kijowski Włodzimierski Korpus Kadetów, 27 brygada artylerii, 129 Besarabski Pułk Piechoty, Lejb-Gwardyjski Fiński Pułk, 166 Równieński Pułk Piechoty, 25 Korpus Armijny, 5 Armia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Późniejsza praca

historyk

Odznaczenia
Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Jurij (Gieorgij) Nikiforowicz Daniłow (ros. Юрий Никифорович Данилов, ur. 1 sierpnia?/ 13 sierpnia 1866 w Kijowie, zm. 3 lutego 1937 w Paryżu) – rosyjski generał piechoty.

W armii rosyjskiej od 1879. Ukończył Korpus Kadetów w Kijowie i Nikołajewską Szkołę Oficerską Artylerii. Pełnił służbę w 27 Brygadzie Artylerii, w której był mianowany do stopnia oficerskiego w 1886. W 1892 ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego. Następnie służył w sztabie Kijowskiego Okręgu wojskowego – starszy adiutant sztabu, a od 1889 w Sztabie Głównym – w oddziale mobilizacji. Od stycznia 1904 szef oddziału Sztabu Głównego, a od czerwca 1905 szef oddziału Zarządu Głównego Sztabu Generalnego, od maja 1906 pomocnik starszego kwatermistrza Zarządu Głównego Sztabu Generalnego. Od 25 lipca 1909 kwatermistrz generalny Sztabu Generalnego. Jednocześnie w okresie od maja 1904 do listopada 1908 członek stały Komitetu ds. Twierdz, a od 22 grudnia 1910 przewodniczący Komisji ds. Twierdz w Sztabie Generalnym. Faktycznie kierował opracowaniem planów wojny z Austro-Węgrami i Niemcami. W 1913 mianowany generałem lejtnantem.

I wojna światowa

W czasie mobilizacji przed I wojną światową 19 lipca 1914 wyznaczony na generalnego kwatermistrza sztabu Najwyższego Naczelnego Dowódcy. Prowadził całość spraw strategicznych i operacyjnych armii rosyjskiej ze względu na brak kompetencji gen. Nikołaja Januszkiewicza. We wrześniu 1914 nagrodzony krzyżem św. Jerzego 4 stopnia. 22 października 1914 mianowany generałem piechoty. Był organizatorem wszystkich operacji strategicznych prowadzonych przez armię rosyjska w l. 1914–1915. W końcu sierpnia 1915, kiedy gen. M. W. Aleksiejew został wyznaczony na szefa sztabu Najwyższego Naczelnego Dowódcy, gen. Daniłow został usunięty ze stanowiska głównego kwatermistrza. 30 sierpnia 1915 wyznaczony na stanowisko dowódcy 25 korpusu armijnego. Od 11 sierpnia 1916 szef sztabu Frontu Północnego. W kwietniu 1917 w czasie "demokratyzacji armii" wyznaczony na dowódcę 5 Armii. Próbował przeciwdziałać demoralizacji armii. Przed operacją czerwcowa 1917 Armia Denisowa (13, 14, 19, 27, 28 Korpusy Armijne i 1 Korpus Kawalerii) została skoncentrowana w rej. Dyneburga. Przed operacją przedstawił bezcelowość prowadzenia operacji na froncie jego Armii. 23 czerwca przeprowadził natarcie dwoma korpusami, które nie miało powodzenia. 9 września usunięty ze stanowiska i przeniesiony w podporządkowanie sztabu Piotrogrodzkiego Okręgu Wojskowego.

W 1918 wstąpił do Gwardii Czerwonej. W marcu 1918 wyznaczony na szefa grupy ekspertów delegacji sowieckiej na rozmowy pokojowe z Państwami Centralnymi w Brześciu. Przeciwnik zawarcia pokoju z Niemcami. Po powrocie z Brześcia, 9 marca włączony w skład Komisji Specjalistów Wojskowych wypracowującej założenia planu organizacji organu dowodzenia nowej armii. Opracowany plan nie został przyjęty przez Radę Komisarzy Ludowych.

25 marca skierowany w stan spoczynku. Wyjechał na Ukrainę, gdzie znalazł się w rejonie działania Armii Ochotniczej (białej). Jesienią 1920 wyznaczony na szefa Zarządu Wojennego Sił Zbrojnych Południa Rosji. Później emigrował do Konstantynopola, potem do Paryża.

Autor prac: Rosja w wojnie światowej 1914–1915 (Paryż 1924); Wielki książę Mikołaj Mikołajewicz (Paryż 1930); Wojska rosyjskie na frontach: francuskim i macedońskim 1916–1918 (Paryż 1933), Na drodze do klęski (Moskwa 1992).

Bibliografia

  • K.A. Zalesskij, Pierwaja Mirowaja Wojna. Prawitieli i wojennaczalniki. Wyd. WECZE", Moskwa 2000.

Media użyte na tej stronie

Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
Yuri Danilov.jpg
Yuri N. Danilov, General of Infantry (1914), Quartermaster-General of Supreme Commander (1914—1915).
Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
RUS Order św. Jerzego (baretka).png
Baretka Orderu św. Jerzego
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Imperial Russian Army GenBranch 1917 h.png
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.