Jurij Malenczenko
Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1961 |
---|---|
Narodowość | |
Funkcja | dowódca, specjalista misji, inżynier pokładowy |
Łączny czas misji kosmicznych | 827 dni 9 godzin 23 minuty i 29 sekund |
Misje | Sojuz TM-19 (Mir-16), |
Stopień wojskowy | pułkownik lotnictwa |
Jurij Iwanowicz Malenczenko (ros. Юрий Иванович Маленченко; ur. 22 grudnia 1961 w Chruszczowie) – pułkownik lotnictwa, kosmonauta radziecki i rosyjski.
Wykształcenie oraz służba wojskowa
- 1978 – ukończył ze złotym medalem średnią szkołę we wsi Pawłowka w okręgu charkowskim (wówczas ZSRR).
- 1983 – został absolwentem Wyższej Wojskowej Szkoły Lotnictwa w Charkowie i otrzymał dyplom pilota wojskowego-inżyniera.
- 1983-1987 – jako pilot służył w 119 dywizji lotnictwa myśliwskiego stacjonującej w mieście Tyraspol wchodzącym wówczas w skład odeskiego okręgu wojskowego. Przed przyjęciem go do oddziału kosmonautów był dowódcą eskadry.
- 1993 – w systemie zaocznym ukończył Wojskową Akademię Lotniczą im. N. E. Żukowskiego.
Wylatał ponad 830 godzin i wykonał ponad 150 skoków ze spadochronem.
Kariera astronauty
- 1987 – 26 marca komisja państwowa zatwierdziła kandydaturę Malenczenki do 8 grupy kosmonautów sił powietrznych ZSRR.
- 1989 – w lipcu zakończył podstawowe szkolenie, a we wrześniu rozpoczął razem z innymi kosmonautami przygotowania do lotu na stację Mir, które trwały do końca 1992.
- 1993 – w styczniu został dowódcą rezerwowej 14 stałej załogi Mira. Inżynierem pokładowym w tej ekipie był Giennadij Striekałow. Od sierpnia był dowódcą dublerów 15 stałej załogi stacji kosmicznej Mir. Razem z nim w załodze znaleźli się Tałgat Musabajew oraz Gierman Arzamazow.
- 1994 – w styczniu rozpoczął przygotowania do lotu na stację Mir. Od lipca do listopada razem z Tałgatem Musabajewem stanowili 16 stałą załogę Mira.
- 1996 – był koordynatorem rosyjskiego Centrum Przygotowań Kosmonautów przy NASA.
- 1997-1998 – razem z innymi kosmonautami przygotowywał się do lotu na Międzynarodową Stację Kosmiczną.
- 1998-2000 – od sierpnia 1998 w JSC przygotowywał się do misji STS-106. Blisko 12-dniowy lot wahadłowca odbył się we wrześniu 2000.
- 2001-2003 – w styczniu 2001 Malenczenko, Siergiej Moszczenko oraz Edward Lu rozpoczęli przeszkolenie przed misją na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Byli w składzie planowanej 7 stałej załogi ISS. W październiku 2002 Moszczenkę zastąpił Aleksandr Kaleri. Po katastrofie Columbii składy stałych załóg okrojono do dwóch astronautów i dalsze przygotowania kontynuował tylko z Edwardem Lu. Obaj wystartowali w kosmos na pokładzie statku Sojuz TMA-2 i przebywali na stacji od kwietnia do października 2003.
- 2005-2006 – we wrześniu 2005 wspólnie z amerykańską astronautką Peggy Whitson został wyznaczony do załogi dublerów 14 ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Funkcję tę pełnili do 18 września 2006 tj. do dnia startu statku Sojuz TMA-9. W sierpniu tego samego roku Roskosmos oraz NASA oficjalnie mianowały Malenczenkę dowódcą statku kosmicznego Sojuz TMA-11 oraz inżynierem pokładowym 16 ekspedycji na ISS, której start zaplanowano na październik 2007. W załodze tej znalazła się również Peggy Whitson. Trzecim członkiem załogi początkowo będzie przebywający już w kosmosie Clayton Anderson (do listopada 2007), a później Daniel Tani (do grudnia 2007), Léopold Eyharts (do lutego 2008) i Garrett Reisman (do maja 2008).
- 2007 – 10 października Malenczenko, Whitson i Sheikh Muszaphar Shukor – pierwszy astronauta Malezji – wystartowali w kosmos na pokładzie statku Sojuz TMA-11.
Loty kosmiczne
1 lipca 1994 wystartował w kosmos na pokładzie statku kosmicznego Sojuz TM-19. Towarzyszył mu inżynier pokładowy Tałgat Musabajew. Dwa dni później, 3 lipca, Sojuz połączył się ze stacją kosmiczną Mir. Kosmonauci byli 16 stałą załogą jaka pracowała na Mirze. Przejęli ją od swoich poprzedników – Wiktora Afanasjewa oraz Jurija Usaczowa. Na stacji pozostał trzeci członek stałej załogi – Walerij Polakow. 9 i 13 września kosmonauci wychodzili na zewnątrz stacji aby naprawić jej uszkodzoną izolację. Kosmiczne spacery trwały odpowiednio 5 i 6 godzin. Na początku października na stację przybył statek Sojuz TM-20, na pokładzie którego znajdowali się: Aleksandr Wiktorienko i Jelena Kondakowa – 17 stała załoga Mira oraz niemiecki astronauta Ulf Merbold. Wspólny lot obu załóg trwał miesiąc. 4 listopada Malenczenko, Musabajew oraz Merbold wylądowali w odległości 88 km od miasta Arkałyk.
8 września 2000 Jurij Malenczenko rozpoczął swoją drugą misję kosmiczną na pokładzie wahadłowca Atlantis. Był specjalistą (MS-4) w załodze lotu STS-106. Razem z nim w kosmos udali się: Terrence W. Wilcutt (dowódca), Scott D. Altman (pilot), Edward T. Lu (specjalista misji MS-1), Richard A. Mastracchio (MS-2), Daniel C. Burbank (MS-3) oraz Boris Morukow (MS-5). 10 września wahadłowiec przycumował do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Następnego dnia Malenczenko oraz Lu przeprowadzili ponad 6-godzinny spacer kosmiczny, podczas którego m.in. przymocowali do modułu Zwiezda 2-metrowy wysięgnik z magnetometrem oraz instalowali kable: energetyczne, systemu sterowania bateriami słonecznymi, telemetryczne i telewizji wewnętrznej. Podczas kolejnych dni astronauci pomogli rozładować statek transportowy Progress M1-3 i zapełnić go zużytymi i niepotrzebnymi elementami stacji. Poza tym podniesiono orbitę zespołu orbitalnego o ponad 20 km i wymieniono wadliwe akumulatory w module Zarja. Przygotowano również stacje na przyjęcie pierwszej stałej załogi. 18 września wahadłowiec odłączył się od ISS i dwa dni później – 20 września - wylądował na pasie do lądowania w KSC.
Podczas swojej trzeciej wyprawy w kosmos Malenczenko przez 6 miesięcy przebywał na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Wspólnie z amerykańskim astronautą Edwardem Lu 26 kwietnia 2003 wystartował z kosmodromu Bajkonur na pokładzie statku kosmicznego Sojuz TMA-2. Obaj stanowili 7 stałą załogę stacji. 28 kwietnia Sojuz przycumował do dolnego węzła modułu Zarja. W czasie półrocznego pobytu na orbicie załoga poza realizacją naukowego programu lotu przyjęła dwa statki towarowe: Progress M-1-10 i Progres M-48 i kilkakrotnie podniosła orbitę stacji. 10 sierpnia 2003 Malenczenko podczas pobytu na stacji zawarł związek małżeński. W tym czasie jego narzeczona znajdowała się w Teksasie. 20 października 2003 na pokład ISS przybyli członkowie 8 stałej załogi Michael Foale oraz Aleksandr Kaleri oraz hiszpański astronauta Pedro F. D. Duque, który powrócił na Ziemię razem z Malenczenką i Lu 28 października 2003. Kapsuła z załogą wylądowała około 40 km od Arkałyku.
Odznaczenia i nagrody
- Medal 70-lecia Sił Zbrojnych ZSRR (1988)
- Medal „Za nienaganną służbę” III stopnia (1990)
- Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” (2011, Rosja)[1]
- Medal Złota Gwiazda Bohatera Federacji Rosyjskiej (1994)
- Medal Narodowego Bohatera Republiki Kazachstanu (1995)
- Medal „Za wojskową dzielność” I stopnia (2000)
- Order „Za wojenne zasługi” (2000)
- Medal NASA „Za lot kosmiczny” (NASA Space Flight Medal)
- Medal „Za doskonałość w służbie wojskowej” I stopnia (2000)
Wykaz lotów
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Jurij I. Malenczenko | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
№ | Data startu | Statek kosmiczny | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania[2] |
1 | i 16. stałej załogi stacji Mir | |||||
2 | Atlantis F-22 | Atlantis F-22 | ||||
3 | dowódca Ekspedycji 7 na ISS | |||||
4 | inżynier pokładowy Ekspedycji 16 na ISS | |||||
5 | inżynier pokładowy Ekspedycji 32 i 33 na ISS | |||||
6 | inżynier pokładowy Ekspedycji 46 i 47 na ISS | |||||
Łączny czas spędzony w kosmosie — 827 dni 9 godzin 23 minuty i 29 sekund[2] |
Zobacz też
- grupy i oddziały kosmonautów
- alfabetyczna lista kosmonautów
- lista najdłuższych łącznych pobytów w kosmosie
Przypisy
- ↑ Указ Президента Российской Федерации № 436 «О награждении медалью „За заслуги в освоении космоса“ иностранных граждан». kremlin.ru, 12 kwietnia 2011. [dostęp 2011-07-09]. (ros.).
- ↑ a b Jurij Iwanowicz Malenczenko. [w:] Loty Kosmiczne [on-line]. [dostęp 2017-04-26].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The International Space Station (ISS) Expedition Seven patch consists of two elliptical orbits which evoke the histories of the two space programs from which the crew is drawn. The Russian and American flags are intersecting, representing the peaceful cooperation of the many countries contributing to the ISS. Two stars indicate the Station's goals of contributing to life on Earth through science and commerce.
The official crew patch for the Russian Soyuz TM-19 mission, which delivered the EO-16 crew to the space station Mir.
The patch was redrawn by Jorge Cartes (JCR) from Spacepatches.nl
This is the crew patch for the STS-106 mission, which is the first Shuttle flight to the International Space Station since the arrival of its newest component, the Russian-supplied Service Module Zvezda (Russian for star). Zvezda is depicted on the crew patch mated with the already orbiting Node 1 Unity module and Russian-built Functional Cargo Block, called Zarya (sunrise), with a Progress supply vehicle docked to the rear of the Station. The International Space Station is shown in orbit with Earth above as it appears from the perspective of space. The Astronaut Office symbol, a star with three rays of light, provides a connection between the Space Shuttle Atlantis and the Space Station, much the same as the Space Shuttle Program is linked to the International Space Station during its construction and future research operations. Stylized versions of flags from Russia and the United States meet at the Space Station. They symbolize both the cooperation and joint efforts of the two countries during the development and deployment of the permanent outpost in space as well as the close relationship of the American and Russian crew members.