Juryj Fajkou

Juryj Fajkou
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1969
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Uchwyt

lewy

Juryj Alaksandrawicz Fajkou (błr. Юрый Аляксандравіч Файкоў, ros. Юрий Александрович Файков - Jurij Aleksandrowicz Fajkow; ur. 2 lutego 1969 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi. Trener i działacz hokejowy.

Kariera zawodnicza

Ukończył szkołę sportową Junost w Mińsku (grę rozpoczął w wieku 7 lat). W wieku juniorskim wystąpił w barwach ZSRR na mistrzostwach Europy lat 18 w 1987. W wieku seniorskim zagrał w pierwszym oficjalnym spotkaniu reprezentacji Białorusi 7 listopada 1992 w eliminacyjnym meczu do mistrzostw świata z drużyną Ukrainy (1:4)[1]. W sumie w reprezentacji Białorusi rozegrał 4 mecze.

Przez pięć sezonów grał w Dynamie Mińsk[2]. Występował w polskiej lidze: w sezonie 1995/1996 w Podhalu Nowy Targ (zdobył mistrzostwo Polski[3]), w sezonie 1996/1997 w klubie z Sanoka[4][5], a w sezonach 1997/1998 i 1998/1999 grał w TTH Toruń[6] (wraz z nim z Sanoka do Torunia podążył Igor Mozgalow).

Kariera trenerska i działacza

  • Białoruś Szynnik Bobrujsk (2009-2010), asystent trenera
  • Białoruś Szynnik Bobrujsk (2010-2011), główny trener
  • Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Dhabi Storms (2011-2014), główny trener
  • Zjednoczone Emiraty Arabskie Reprezentacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich (2011-2014), główny trener
  • Białoruś Reprezentacja Białorusi do lat 18 (2015/2016, 2016/2017), główny trener
  • Białoruś Reprezentacja Białorusi do lat 20 (2015/2016), menedżer generalny
  • Białoruś Reprezentacja Białorusi do lat 20 (2016/2017, 2017/2018), główny trener
  • Białoruś Reprezentacja Białorusi (2015/2016, 2016/2017), asystent trenera
  • Białoruś Szachcior Soligorsk (2019-2022), główny trener

W sezonie 2009/2010 był asystentem trenera w białoruskim klubie HK Szynnik Bobrujsk, a w kolejnej edycji głównym trenerem. Od sezonu 2011/2012 podjął pracę trenera w Zjednoczonych Emiratów Arabskich w klubie Abu Dhabi Storms (z Abu Zabi)[7]. Równolegle został wówczas szkoleniowcem reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich[8] i jednocześnie klubu. W październiku 2012 prowadził kadrę ZEA w kwalifikacjach do MŚ 2013 III Dywizji, następnie w turniejach MŚ edycji 2013, 2014 (Dywizja III). W tym kraju był zatrudniony, także jako asystent Fajkoua, inny białoruski hokeista i trener Wital Sauko (wcześniej obaj wspólnie grali w Nowopołocku i Belgradzie)[9]). Podjął funkcję szefa działu dzieci i młodzieży w Białoruskiej Federacji Hokejowej[10].

Potem podjął pracę w krajowej federacji hokejowej w ojczyźnie. Był głównym trenerem reprezentacji Białorusi na turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 edycji 2016 (Dywizja IA, awans), 2017 (Elita, utrzymanie). Jednocześnie został menedżerem generalnym reprezentacji Białorusi do lat 20, pełniąc tę funkcję podczas turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2016 (Elita, spadek). Następnie objął funkcję głównego trenera tej reprezentacji prowadząc ją na MŚ edycji 2017 (Dywizja IA, awans) i 2018 (Elita, spadek). W sezonach ligowych ekstraligi białoruskiej edycji 2016/2017, 2017/2018 był trenerem zespołu Białoruś U20, ulokowanego w Bobrujsku[11]. Oprócz tego był asystentem selekcjonera seniroskiej reprezentacji Białorusi, Dave’a Lewisa, którą pełnił podczas turniejów mistrzostw świata w 2016[12], 2017[13].

W maju 2019 został ogłoszony głównym trenerem Szachciora Soligorsk[14]. W styczniu 2022 odszedł ze stanowiska[15].

Sukcesy

Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
Szkoleniowe reprezentacyjne
  • Awans w kwalifikacjach do MŚ III Dywizji: 2012 z ZEA
  • Awans do Elity MŚ do lat 18: 2016 z Białorusią
  • Awans do Elity MŚ do lat 20: 2017 z Białorusią
Szkoleniowe klubowe
  • Gold medal with cup.svg Złoty medal Emirates Ice Hockey League: 2014 z Abu Dhabi Storms
  • Silver medal with cup.svg Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 2020 z Szachciorem Soligorsk
  • Bronze medal with cup.svg Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 2021 z Szachciorem Soligorsk
Wyróżnienie

Przypisy

  1. ↑ Мир хоккея Беларуси, www.hockeyus.info [dostęp 2017-11-15].
  2. ↑ Чтобы помнили. Не Малая земля - Прессбол, www.pressball.by [dostęp 2017-11-15].
  3. ↑ SportoweFakty.pl [dostęp 2017-11-24].
  4. ↑ Puściły nerwy. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 263 z 9-11 listopada 1996. 
  5. ↑ SportoweFakty.pl [dostęp 2017-11-24].
  6. ↑ Kadra Filmaru, www.archiwum.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  7. ↑ Юрий Файков - о развитии хоккея в Азии - Чемпионат, www.championat.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-31].
  8. ↑ Hokej.net - Zjednoczone Emiraty Arabskie oraz Grecja zagrają w MŚ Dywizji III, www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  9. ↑ 10 хоккеистов из Беларуси, которые играют в неожиданных местах - Магистр - Блоги - Tribuna.com, by.tribuna.com [dostęp 2017-11-15] (ros.).
  10. ↑ Новости, hcdinamo.by [dostęp 2017-11-15] (ros.).
  11. ↑ U 20 - BLR - Экстралига - team roster | Pointstreak Sports Technologies, archive.is [dostęp 2017-11-15].
  12. ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/415/IHM415000_33_38_0_BLR.pdf
  13. ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/416/IHM4160BLR_33_1_0_BLR.pdf
  14. ↑ Юрий Файков стал главным тренером ХК "Шахтер", www.belta.by [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  15. ↑ https://hockey.by/news/sobytie/news174659.html
  16. ↑ 1986. 6-я Спартакиада народов СССР - Форум хоккейных статистиков им. Виктора Малеванного, ice-hockey-stat.com [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  17. ↑ «Париматч-Экстралига»-2019/20: лучшие игроки, тренер и другие номинации. hockey.by, 2020-04-30. [dostęp 2020-11-02]. (ros.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie